İKBAL’İN ÂLEMLERE RAHMET OLAN RASÛLÜLLAH SALLALLÂHÜ ALEYHİ VE SELLEME HALİNİ ARZ ETMESİ
Ey zuhuru ile hayata gençlik getiren (Efendim), senin tecellin hayat rüyasının tabiridir. Yeryüzü, senin bargâhına [1] saha olduğu için kıymet kazanmıştır. Asuman, senin barigâhının damını öpebildiği için ulvidir. Altı cihet, senin didarının nuru ile aydınlanmıştır. Türk, Tacik, Arap senin kölendir. Bu kâinatın mertebesi senin varlığınla yüksektir. Senin fakrın, bu kâinatın sermayesidir. Cihanda hayat mumunu yaktın, köleleri efendilik mertebesine yükselttin. Sensiz bu su ve çamur âleminin kalıpları hiç bir şeye malik olmadıklarından dolayı utanç içinde idiler. Senin nefesin, çamurdan ateş vücuda getirince toprak yığınlarını Âdem halinde hayata kattı. Zerre, ay ve güneşin yakasına yapıştı. Yani kendi kudretinin ne derecelerde olduğunu idrak etti. Ben, seni gördüm. Babamdan ve anamdan daha çok sevdim. Aşk, bende bir ateş alevlendirmiştir. Benim canımı yaktığı için Allah ona uzun ömür versin. Ney gibi benim malım mülküm feryattır.