İsmail Hakkı Altuntaş

  Cehennem ve Ehli Hakkında İsmâil Hakkı Bursevî Hazretleri'nin tefsir ve tasavvuf külliyatında, Cehennem'in (Nâr/Ateş) niteliği, ebedî ikâmetgâhı (yerleşme yeri) ve oradaki hayatın ahkâmı (hükümleri), imanın mutlak ve temel şartı çerçevesinde incelenmektedir. Cehennem sakinlerinin durumu, inançlarının (iman/küfür) niteliğine bağlı olarak iki ana kategoriye ayrılır: Ebedî kalacak olanlar ve manevî temizlik için geçici olarak kalanlar. I. Cehennem Ehlinin Kimliği ve Ebedî İkamet (Daimiyet) Bursevî, Cennete girişin yegâne şartının sahih iman olduğunu kesin bir dille belirtir. İslâm'ın temel inancını ( Tevhîd ) kabul etmeyen veya şirk (ortak koşma) üzere ölenler için Cehennem, daimî ve ebedî bir mekândır. 1. Kâfirler ve Şirk Sahipleri Küfür ve şirkte ısrar edenler, Cehennem'e girip ona bitiştikleri için "Ateş Ashabı" (ateş ehlidirler) olarak isimlendirilmişlerdir. Onlar, Cehenneme giren, orayı tadan ve daimî olarak orada kalacak olanlardır. Allah, ...

  BUHÂRÎ ŞERHLERİNDE DECCÂL YORUMLARI Hazırlayan: OSMAN BODUR A-DECCÂL KAVRAMI Deccâl kelimesinin masdarı “decl” dir. Halil b. Ahmed “decl “ masdarının “deveyi katranla çokça yağlamak” manasına geldiğini ifâde eder. “Deccâl’i ise “yalancı Mesih”, “büyüsü ve yalanları ile hakkı batıl ile karıştıran”, “ümmetin sonunda çıkacak bir Yahûdî” şeklinde tanımlar. [1] [2] [3] Bu tanım aslında kendinden sonrakiler için bir çıkış noktası olmuş, temelde Deccâl’in en temel özelliği bu manada özetlenmiştir. Bir başka ifâde ile Deccâl kelimesi “yalancı” manasına gelmekte olup yalan söyleyen herkese Deccâl denilebilir. Ayrıca Deccâl ulûhiyet iddia etmesi, insanları küfrü ile kandırması ve kendisine tâbi olanların çok olması sebebiyle yeryüzünü kaplaması gibi sebeplerden dolayı bu şekilde isimlendirilmiştir. [4] Deccâl kelimesinin “ata katran sürmek, altım yaldızlamak” manasında olduğu ifâde edildiğine göre o takdirde Deccâl tıpkı katranın cismi kuşattığı gibi küfrü ve yalanı ile yeryüzü...