İsmail Hakkı Altuntaş

  Hazırlayan: Nazan Güntürkün ÖNSÖZ HER NESLİN SEVDİĞİ ŞAİR Bilmem, başka edebiyat hocaları da aynı hâdiseye şahit olmuşlar mıdır? Ben şahsen şunu gördüm: her yıl karşıma gelen gençler, ayrı çehrelere ayrı şahsiyetlere sahip olmakla beraber, hemen hepsi de Haşim’i sevmekte birleşiyorlardı. Haşim, onlar için başka şairlerden ayrılan, müstesna, hakiki şiiri temsil eden bir insandı. Onların bu kanaatleri, edebiyat bilgilerinden ziyade, doğrudan doğruya onun şiirlerini okumaktan gelen bir hisse, yaşantı veya tecrübeye dayanıyordu. «Merdiven» «Bir Günün Sonunda Arzu» «Yollar» veya «O Belde »yi okuyanlar; şiir denilen şeyi, âdetâ su, ağaç, kuş veya rüzgâr gibi bizzat hissediyorlar ve onlardan almış oldukları intibaı unutmuyorlardı. Haşim’le temas, onlarda tam kendisinin istediği tesiri uyandırıyordu. Bir şairin, gerçek bir şair olduğunu bu tecrübelerden daha iyi ne gösterebilir? Şiir, her şeyden önce sevilen, tekrarından bıkılmayan güzel bir musiki gibi, içine girilince duyguları