İsmail Hakkı Altuntaş

  Nefsi ve onun sonradan vaolduğunu (hudûs) tanıdıktan (ma’rifet) sonra Zorunlu Varlık’in varlığına burhan getirilmiştir. Bu nedenle eski sözde (kelâmu’l atik) denilmiştir ki “Ey insan! Kendini tanı, Rabbini tanırsın”. Sühreverdî, geleneksel telekkiyi tekrarlayarak Hak Teâlâ’yı tanımanın (ma’rifet) kendi nefsini tanımaya bağlı olduğunu söyler. Nitekim Peygamber (salla'llâhü aleyhi ve sellem) “Kendini tanıyan Rabbini tanır” buyurmuştur. Ebû Yezî el-Bistâmî de Hak Teâlâ' nın kendisine şöyle buyurduğunu söylemiştir: “Nefsinizden sefere çıkın, ilk adımda beni bulursunuz.” Nefsten sefere çıkabilmek için önce nefse ulaşıp onu tanımak gerekmektedir. [1] Sühreverdî, her peygamberin diğerlerinde olmayan kendine özgü miracı ve mertebesi olduğunu, bizim Peygamberimiz salla'llâhü aleyhi ve sellemin en büyük mertebe olan görmek, işitmek ve konuşmak mertebesine yükseldiğini belirtir. Ayrıca peygamberlerin dışındaki kimseler de kendi mertebesine göre ma’rifetullahtan nasibini al

    NÂ’T-I ŞERİF Yâ Muhammed! O büyük ismine hayran olurum. Yaktığın nûr ile gönlümde hurûşân olurum. Yâ Muhammed! Ne büyüksün ki, senin nâmını ben, Ne zaman yâda getirsem hemen insan olurum. Yâ Muhammed! Seni sevmek, ne saadet beşere, Sana âşık olanın hâkine kurban olurum. Yâ Muhammed! O kadar çok ki, günahım, ancak Seni sevmek ile ben nail-i gufran olurum. Mazhar olmazsam eğer ben, o senin lûtfuna ah! Akıbet haşre kadar hüzn ile giryân olurum. Gel de ey bâd-i sabâ! Al, beni uç Yesribe dek Ki bu sevda ile ben, müktesib-i can olurum. «Ümmetimdir» deyiversen «şu Rıza-yı âsi», Yâ Muhammed! Ben o dem vâsıl-ı cânân olurum . Ali Rıza Sağman (1889 — 1965) NA’T Gösterdi bu şeb şanını ma’nâde Muhammed Kıldı hemen ihsânını bâlâda Muhammed   Feth oldu o dem kudret ile bâb-ı medîne Ta’lîm edüben ilmini esrâda Muhammed Sürdüm yüzümü, hasret ile bâb-ı Resûle   Bezl etti heman hûnunu me’vâda Muhammed Dostun gamı gaalib olucak âşıkı maglûb Bildirdi o

  Şeyh İzzüddin bin Abdüsselâm der ki: "Peygamber'in (sallallahü aleyhi ve sellem) özelliklerinden biri de, yüce Allah'ın O'nun ümmetini adaletli hâkimler makamında kılması ve ümmetinin hesâb gününde, insanlar üzerinde şahitlik yaparak onlara gönderilen Peygamberlerin, teblîğ vazifelerini tastamam yaptıklarına dâir hüküm vermeleridir. Halbuki böyle bir özellik, diğer Peygamberler de bile bulunmamaktadır. " Bilindiği gibi, Yüce Allah bir âyetinde şöyle buyurmaktadır: " وَكَذٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ اُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَدَٓاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهٖيداًؕ وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتٖي كُنْتَ عَلَيْهَٓا اِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِـعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلٰى عَقِبَيْهِؕ وَاِنْ كَانَتْ لَكَبٖيرَةً اِلَّا عَلَى الَّذٖينَ هَدَى اللّٰهُؕ وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِيُضٖيعَ اٖيمَانَكُمْؕ اِنَّ اللّٰهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُ۫فٌ رَحٖيمٌ  ....١٤٣... İşte böylece, siz insanlara şahit olasınız, peygamber de size şahit ols

  Elini kaldırdın ve varlığının derinliklerinden Tüm hücrelerinde hissederek Tanrıma yalvardın Ne istediğini bilmiyorum ama...  Üzüntümün dindirilmesi için bana dua ettin  Tanrı dileklerimizi bilir. İsmail Hakkı Altuntaş

    ben… ben oldukça sen başkası   ben başkası al senin gönlüm… gül senin başkalarını aramayım körde değilim…seyrimsin   kendinden geçmiş ortaya düşmüşüm ben su arıyorum   kan içiyorum hastayım…   ölsün diye mi bekliyorsun görmüyor musun olmayacak sözlere giriştim   imalarla anlattım herkesin sözüne baktın bir bana bakmadın düşlere de düştüm olmaz bu dedin suçunla kabul edemem seni   gönlü güzel denizinde ölümsüzlüğü görmüşüm bağrına bas beni gizle can gibi yerin var   bense yerli yerinde dolaşıp duruyorum…dünyalar arıyorum senin gibi birini bulsam yerini de sen de söylemiyorsun dermanım kalmadı sen    aramazsın    bak…kanla yıkanmadayım acısında…değil yanın da yok…önün de yok şu yanda bu yanda diyorum sigaya sığmıyorsun peşine düşmüşüm aradıkça…başım dönüyor n’olur   bir gülsen kokunu rüzgara versen   bulsam seni…bilmiyor musun İsmail Hakkı Altuntaş

  hay vâh hasretinle yüreğim yalım yalım çöktü içine bütün keremler senindi katrecik mi keremi   görüneni…gizlisi dünyayı uçsuz bucaksız denizi sersemleştik…sığmadık sayıya gönlümüzü al…ver bize dua kıbleni   bulduk en sevgiliyi söze sığmaz… bağışa gelmez yüceldiği günden beri ölüm bizden ümidini kesti   bütün suçluları çağır kapına sıra bize geldi mi…acizliğimize bakma endişe mi… sen   geç dersin imanımsın…tanrı keremi İsmail Hakkı Altuntaş

  geleceğini biliyordum dönüşünse çok güzel oldu küçük ayrılık… bir hicran ya gelmezse…korkular sarıyordum uykularım düşüncem… peşinden gitmişti onları da kaybedersem peşin peşin kuytu köşemde sessiz sessiz beklerken başıma bir ah düşsün ister miydim kaçıncı günü zorlukla hâle koydum şükür… geldi dediler…ne çok sevindim yıllar geçmiş gibi…gitmeni de hiç istememiştim ilâhi yoldaşım… hoş geldin… ayağımı yere diredim yine de başım dönüp duruyor halimden utanır gelişini kutlamak için çığlıklar attım karanlıklar ışıklar aydın özerlikten önce atayım kendimi ateşe nazar değmesin sana gittiğini…nerden geldiğini… bilmiyor muyum tanrı   haremi bizde ne var ki… bir can… o da toprağa karışan ilâhi güzelim gidişin, gelişin senin yurduna da olsa gönlümü kararsız bırakma bu cihana gelmekten maksadım sana imanım yüzünden değil mi İsmail Hakkı Altuntaş

  seni sevmek ne güzel bir duygu…anladın mı bazen dersinki ben bir başkası olsaydım da onu ben sevseydim bunu bir düşün senden daha çok şanslıyım ben sevenin olarak daha mutluyum tanrıda kullarıyla kendini seviyordur… sevmek güzel şey olduğundan değil mi İsmail Hakkı Altuntaş

  “Yokluğunu   kalben bile olsa göstermesin” sevgilim… benim için şiirler sözler neden yazmıyorsun   tüm varlığımla geldiğim diller döktüğüm…   uzaklara kaldığımdan dökme şarabı… kırdım şişeyi   yüz sürdüğüm aç bana nikabını   onca hoş sözler varken ağlayış ve sızlayışlar   benliğimi yıkmış harabemde   anka kuşu konuşur ululara nerdeyim bense…bilemiyorum   ey kalem… aramıza ayrılığı yazan sensin   kimden kime ki   o benim bensizliğim     yurdumda karış karış   içtiler ab-ı hayatı   yolunda hakkın amanı dile geldi haman ve musa kenanda   yamanındır biricik hakkı   fark var mı   erenlere muamma mı aman Allahım… sen varsın   söz olsun bana bir oldum bir öldüm bizimdir amanım İsmail Hakkı Altuntaş

    أيقنت أن الله يجبر خاطري * * * لما بكيت و لم أجد إلّاهُ   ‏ناديت والمحراب يحضن أدمعي * * * اللهُ يا اللهُ يا اللهُ   ‏إن لم تكن قربي و ترحم خافقي * * * لي سواك يغيثني رباهُ   ‏هذي دموع التوب أذرف حرّها * * * و رضيت ربي  كيف لا أرضاه   ‏ و الله يُهديني خصوص معيةٍ * * * وا لهفتي لله وا شوقاهُ   ‫ و مضيت أذكر خالقي شوقا لهُ * * * أوّاه من شوقي له أوّاهُ   ‫ و الله يعلم من يحب لقاءهُ * * * ‫ فأحبه و أحب أن ألقاهُ   لما سجدت و قلت ما في خاطري * * * أحسست سبحان العليّ عُلاه   سأعيش عمري في ثبات دائمٍ * * * يا رب هيء للفؤاد هداهُ   هبني الرسوخ و كن معي وتولني * * * عبد تولاه الرحيم كفاهُ   سأظل أبكي عند بابك خالقي * * * فاقبل من العبد الفقير بكاهُ   و يظل محرابي يعانق أدمعي * * * اللهُ يا الله يا اللهُ     Allah'ın aklımı zorladığını fark ettim * * * Ağladığım ve onu bulamadığımda Nidalarım ve mihrap, gözyaşlarımı kucaklıyor * * * Allah, Ey Allah, Ey Allah Yanımda değilsin gibi ama  bana merhamet edersin, * * * Senden başka sah

  — M — Telhî nekoned şîrin-zekanem Hâlî nekoned ez mey dehenem Tatlı dudaklım acı sözler söylemez; ağzımdan şarabı eksik etmez. Her sabah çağı beni soyar, gel der, elbiseni soyan benim. Eve atlar gelir, mühlet vermez; yaptıklarını yeter bulmaz; peki, ne yapayım ben? Sağrağıyla sersemim; onu gördüm de bedenim can kesildi. Yedi kat göğe sığmak ârdır, ayıptır ona... o, zâti gömleğimin için de dolaşıp duruy or. Onun tatlı şerbetiyle arslan gibi bir yüreğim var; onunla kavgaya giriştim mi, tatlı sözlüyüm ben. Benim pençemdesin deyip durmada; seni ben yarattım; ne diye kırmayayım seni diyor. Senin çenginim; her damarıma sen mızrap vuruyorsun da ben ten-tenenem diye feryat ediyorum. Hasılı benden gönlünü koparamazsın diyor; gönül yok ki bende; peki ne yapayım ben?   Kaynak: Cilt 7-2 Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI

  Sırtında bir eski hırka Ellerinde nasır. Bir can geldi gurbet elden Yüzünde kahır. Sırtında bir eski hırka Ellerinde nasır. Bir can geldi gurbet elden Yüzünde kahır. Can dedim canan dedi Dost dedim dotum dedi Kal dedim kalmam dedi Kalmam dedi, kalmam dedi Yar dedim yaren dedi Sev dedim sevmem dedi Gül dedim gülmem dedi Gayrı gülmem, gülmem dedi. Can dedim canan dedi Dost dedim dotum dedi Kal dedim kalmam dedi Kalmam dedi, kalmam dedi Yar dedim yaren dedi Sev dedim sevmem dedi Gül dedim gülmem dedi Gayrı gülmem, gülmem dedi. Sözünde bir dertli türkü Gözlerinde hüzün. Bir dost geldi gurbet elden Özünde özün. Sözünde bir dertli türkü Gözlerinde hüzün. Bir dost geldi gurbet elden Özünde özün. Can dedim canan dedi Dost dedim dotum dedi Kal dedim kalmam dedi Kalmam dedi, kalmam dedi Yar dedim yaren dedi Sev dedim sevmem dedi Gül dedim gülmem dedi Gayrı gülmem, gülmem dedi. Can dedim canan dedi Dost dedim dotum dedi Kal dedim kalmam dedi Kalmam dedi, kalmam dedi Yar dedim yaren dedi Sev ded

 

  Tanrı, ölümlü bir bedenden başka bir yerde göstermez kendini bana, ve sevmemin tek nedeni onun yansıması orada. ** Neye yönlendirir beni güzel bir yüzün gücü? Yoktur dünyada bundan başka bir şey mutlu eden beni: yaşarken hala, yükselmek yüce ruhlar arasına öyle bir nimet ki her şey daha değersiz görünür yanında. Eğer benziyorsa eserleri Yaratıcısına, seviyorsam her bir soylu insanı, yanıyorsam hatta, saygı duyuyor ve onurlandırıyorsam ilahi düşüncelerle, hangi adalet bekler kendimi suçlu hissetmemi?   Michelangelo Buonarroti