İsmail Hakkı Altuntaş

  Seni düşünmeden edemem Bana hiç acı çektirmezsin Kalbimi kırmazsın Hassas ve ince kalplimsin Şu an bir öpsene beni O kadar çok özledim ki   Biliyorum Hayat gökkuşağı ve oyundan ibaret değil Büyüleyici kahramanlar yenilmez şövalyeler Hikayelerde olur Ama sen… Ben uyurken gel Bana sevgi dolu gözlerle bir bak Senden  bundan fazlasını istemem…inan ki Yahut bir esinti olarak değ sen bana Onun senden olduğunu bileyim Şimdilik bunlar oldu ya Seninle sevişmeyi Tanrıma ibadet saydım Daha ne isterim   Anlayışlı ve sevgisini sonuna kadar hissettiren Gönlümce daha fazlasını yaşatanı asla bulamam ki Yüreğimden senin için diller dökmek  Yolunu açtın…içime akan aşkınla Deryanda kaybolup gittim…şükür İyi ki seninim Ve sonsuza kadar senin kalacağım Daha fazla şükür etmeliyim … İsmail Hakkı Altuntaş

  Kalbime aşkın şafağını veren   Bütün güzelliğiyle beni sevdasına kaptıran   Varlığımı içine katan Sevgi dolu ellerinin arasında saran      Sesimi duymayı özleyen   Derin derin   bakan gözlerini Benden kaçırmayan Koku diye terimi arayan Saklanmış   gözyaşlarımı Fark eden dudaklarıyla silen   Yalnızlığımı bertaraf eden Kaderi benimkine çok benzeyen    Billur kalbi benimle aynı ritimde     Acıma ortak olan   Eski ve yeni yaralarımı   iyileştiren   Sırlarımı kendimden daha iyi saklayan Hayatımın yıllarca beklenileni   Adına sevdam diyeceğim dost Benden fazla beni özlemişi Çok özlerdim Şimdi ise özlemiyorum Neden mi … İsmail Hakkı Altuntaş

  İyi geceler. Üzülmediğime bakma...seni özlemiyorum. Yine geldi geceler Rüyalarımda kavuşacağım Baka baka kendim gibi sarılıyorum sana...  İsmail Hakkı Altuntaş

  Kaderimin   değişmesi için Senin gelmen gerekliydi Umut bitmiş…kalp körelmiş…akıl çıldırmıştı Hâlâ pek bir güzelliğini göremediğim bu dünyada Bir sen hariç kaldın Kötülük ummaksızın Ne zaman baktıysam Halı döver gibi vuruyor kalbim Darbesinden titriyor bedenim Ruhunu yakalamak için kelimelerden Bir çok resim çizdim Seni yanımda bulmak için Yılların yalnız adamı ve gizli sevdası Acım çok ve derdim bitmeyecek belli Beni de kurtaracak bir kişi varsa O sensin, başkası değil Kabuslarım bitecek Ömrümü yakan volkandan çıkışımda Senin elinden olacak Neleri feda edebileceğimi Hayal dahi etme Ben bile yetişemedim Farkında olmadan düşmüşüm Yalnızlığa Yabancıyım galiba bu hayata Sonra…anladım ki, bunun da bir önemi yok Senin   peşine düşmüş…kavuşmak    arzum Kaybetmişim kendimi… ne hoş   şey   Sende kaybetmiş olana Kalan kalsın…çıkmasın geri İsmail Hakkı Altuntaş

  Bir sessizlikteyim Hatıralarımın sızlanmasından Rüyalarım dağıldı Gülüşlerim saçmalık Çığlıklar kayboldu Zorla değil Kaprislerinin yankılarına Bakmadın Gerçeğinde kalbimi öldürmüştün Bazı çılgınlıklarım çocukluklarım var  Hangisi sana dokundu ki Bir üzüntümün a cısını değdirmedim Adını kazımıştın Hala göğsümde Bana işkence ediyor bende vefalı ol boş ver Ve aşkında sabit kal İle teselli oluyorum Bir çok eziyetler gördüm Bu bir başka benim için Özlemin gözlerime geldi mi Gökyüzünden daha sessizim Ama kalbimin odaları arasında kayıp oldun Ben sana kimseye vermediğimi vermiştim Kalbimin ortasında ne kadar güvenli idin Şu an anıların soğukluğunu çok hissetsem de Sonsuz rüyam Yaram büyüyor ve kan yudumluyorum Şiirlerin içinde eritmeden seni anıyorum Beyhude yanılsamalara bakmam Değerli denen neler varsa Ben aşkımı satmam Hayallerim kırılsın Kaybeden olayım Sorun mu Sen farklısın Ben de farklıyım Kimsede olmayacak kadar