CESARE PAVESE'den DUYGULARIMA TERCÜMAN
HER DEFA BİR KOPUŞ, HER DEFA ÖLÜM. Hep denizden geliyorsun, onun boğuk sesi var sende, hep çalılıklar arasında akan suyun gizemli gözleri var, ve alçak bir alnın, tıpkı bulutlarla yüklü alçak bir gökyüzü gibi. Her defasında yeniden yaşıyorsun yüreğin zaten bildiği ve içinde gizlediği eski ve yabanıl bir şey gibi. Her defa bir kopuş, her defa ölüm. Hep savaştık. Çarpışmayı seçenler ölümü tattı ve kana giden kapıyı. Artık birbirinden nefret etmeyen uzlaşmış düşmanlar gibi sesimiz aynı, aynı cezamız ve çıplak gökyüzü altında yan yana yaşıyoruz. Tuzaklar yok aramızda, gereksiz şeyler yok - hep savaşacağız. Yine savaşacağız, hep savaşacağız, çünkü birlikte ölüm uykusunu arıyoruz ve boğuk bir sesimiz var alçak ve yabanıl bir alnımız ve özdeş bir gökyüzümüz. Bunun için yaratılmışız. Sen ya da ben darbeyle karşılaşırsak, uzun bir gece izler bunu barış ya da ateşkes olmayan ve gerçek ölüm olmayan. Sen artık