ÇeviriKetencizâde Mehmed Rüştü Na’t ı şerif
Na’t ı şerif ve Hâk-pây-ı saâdet-ı peygamberiyyeye gönderilen arz-ı hâl suretidir : Ey dil yine hem-râh olarak bâd-ı sabâya Azm et taraf-ı dergeh-i mahbûb-ı Hudâya Yüzler sürüp ol hâk-i ıtır-nâk-i latife Ah eyleyerek ağlayarak başla recâya Sıdk üzre salât ile selâm eyleyip evvel Bed' eyle niyâza şeh-i iklim i bekâya De ki seni Hallâk-ı cihân âleme rahmet Gönderdi şeref geldi şehim her dü-serâya Hâk-âverin iksirdir ey şâhid-i Levlâk Kim dest-res olsa erişir hayr-ı gınâya Her zerresi bir dürr-i girân mâyedir anın Kim nâ'il olursa nazar etmez kimyâya Kim cânına hırz eyler ise nüsha-i aşkın Elbette o cân uğramaya sû-i kazâya Her derde devâyı sana bahş eyledi Mevlâ Elbette bulur çâre gelen dâr-ı şifâya Ey hikmet-i hak üzre hâkim kande bu âciz Lokman dahi bin cân ile tâlib o devâya Her kim ki dahîlek sanadır iki cihânda Eltâf-ı Hudâ ile erer izz ü alâya Ta'zîm ile ismin anan ey mefhar-i âlem Bî-rayb bulur her dü-serâ izzet ü pâye Geldik der-i in'âmma el boş, yüzü kara Me’luf-