İsmail Hakkı Altuntaş

İlk Çocukluk Bende kitap merakı ne zaman başladığını tayin etmek için gözlerimi maziye çevirdiğim vakit çocukluğuma kadar inmeğe mecbur oluyorum. İlle kütüphanem elime geçirmiş olduğum bir ayakkabı kutusu olmuştur. Bütün itina ve dikkatimle burada sakladığım hazineler de galiba sokaklarda satılan destanlar, Âşık Garip ve Kerem hikâyeleri idi. Daha sonraları, marangoz elinden çıkmış küçük bir kütüphanem olduğu vakit te oynarken içine girebilecek kadar küçüktüm. Oyun ve oyuncak: bunlarla başım o kadar hoş değildi. Oynamak için babamın beni zorladığını hâlâ hatırlarım. Fakat kitaplarla oynamak için teşvik edilmeğe ihtiyacım yoktu. Babam da benim bunlara zarar vermediğimi anlayınca kendi kitaplarını bana emniyet edebilmek cesaretini göstermişti. Hazreti Alinin gazaları, Battal Gazi, Kara Davut nereden elime geçti bilmem. Ben bunları Âşık Garibe de, Kereme de tercih ediyordum. Hattâ geceleri aile arasında okunan romanlar da bende meselâ Hayber kalesi önünde Hazreti Alinin gösterdiği