İbn-i Atâullâh el-İskenderî
Tâceddîn İbn-i Atâullâh el-İskenderî (Allah sırrını yüceltsin) /kaddese’llâhü sırrahu’l-azîz (vefâtı 709/1309), İslam fikrî /düşünce tarihinde, özellikle de Kuzey Afrika tasavvuf /mistisizm geleneğinde müstesna bir yere sahip âlim /bilgin ve mutasavvıf /sûfîdir. O, bilhassa el-Hikemü’l-Atâiyye adlı başyapıtıyla tanınmış ve Şâzeliyye tarikatı nın kurucu/kurumsal metinlerini kaleme alan üçüncü büyük şahsiyeti /simalarından biri olmuştur. Aşağıda, İbn-i Atâullâh’ın hayatı, tarikat /yol içindeki konumu ve el-Hikemü’l-Atâiyye adlı eserinin İslam dünyasındaki tesirleri /etkileri kapsamlı ve öğretici bir üslupla /tarzla izah /açıklanmaktadır. I. İbn-i Atâullâh el-İskenderî'nin Kapsamlı Hayatı A. Adı ve İlk Eğitimi İbn-i Atâullâh'ın tam adı kaynaklarda Ebü’l-Abbâs (Ebü’l-Fazl) Tâcüddîn Ahmed b. Muhammed b. Abdilkerîm b. Atâillâh eş-Şâzelî el-İskenderî olarak geçmektedir. Mısır'ın İskenderiye şehrinde doğmuştur. Benî Cüzâm kabilesine mensuptur. İbn-i ...