ÇeviriYAMAN DEDE (DİYAMANDI) Abdulkadir Keçeoğlu (1988-1963)
DAHİLEK YA RASÛLELLAH Gönül hûn oldu şevkinden, boyandım yâ Rasûlellah, Nasıl bilmem, bu n râna dayandım yâ Rasûlellah, Ezel bezminde bir dinmez figandım yâ Rasûlelah, Cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ Rasûlellah!. Yanan kalbe devâsın sen, bulunmaz bir şifâsın sen. Muazzam bir sehâsın sen, dilersen rûnûmâsın sen; Habib-i Kibriyâ'sın sen, Muhammed Mustafa'sın sen; Cemâlinle ferahnâk et ki, yandım yâ Rasûlellah!. Gül açmaz, çağlayan akmaz İlâhî nurun olmazsa, Söner âlem, nefes kalmaz felek manzûrun olmazsa, Firak ağlar, visal ağlar ezel mesrurun olmazsa, Cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ Rasûlellah.. Erir canlar o gülbûy-i revanbahşm hevâsından, Güneş titrer, yanar didarının, bak ihtirâsından; Perişan bir niyaz inler hayatın münteh âsin dan; Cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ Rasûlellah!. Susuz kalsam, yanan çöllerde can versem elem duymam, Yanardağlar yanar bağrımda, ummanlarda nem duymam, Alevler yağsa göklerden ve ben m