İsmail Hakkı Altuntaş

   Olmayıcak senden atâ Kul neylesin ya Rabbenâ Dâim işi sehv-ü hatâ Kul neylesin ya Rabbenâ İster seni can bülbüli Lakin erişmez akl eli Ger açıvermezsen yolu Kul neylesin ya Rabbenâ Kim gamda kim rahattadır Alem buna hayrettedir Hep kabza-i kudrettedir Kul neylesin ya Rabbenâ Kim ki dedi evvel belâ Andan ırağ oldu belâ Allahu yef'al mâ yeşâ Kul neylesin ya Rabbenâ Hak anlamak merd işidir Sığmaz akla nerd'işidir Çün sani-i ferd işidir Kul neylesin ya Rabbenâ Entel Kerim-ül muste an Entel Rauf u küllü ân İhsanına kaldık hemân Kul neylesin ya Rabbenâ Uçsa kafesden andelib Koma Hüdâi'yi garib Et gülşen-i vaslın nasîb Kul neylesin ya Rabbenâ Güfte: Aziz Mahmud Hüdâi Hz. Beste: Hammamîzâde İsmail Dede Efendi Makâm: Sabâ Usûl: Ağır Düyek

    bir aynadasın niye kurcalıyorsun bıraksana işte yaşama uğraşı bildik hikayeleri dinleme sen bu kafayla gidersen... bu hayat çok yavan olur ne olur evet    gidersen   derler…alındı, satıldı ya da çalındı ancak kalır   leşlerinden eriyen, akan ve ''b.k’’ a dönüşen maskelere gömülü gözlerden başlamak icab ettiğinde şimdilik göz değmesi kafi sözü dallandırdılar yasemin kokan çamaşırlar   hem de giyemeden   asla kabullenme bu, iyileşmez bir yaradır bir cüzamdır etleri kurtuluşu kara tabut umut topraktan başka bilmez yakalım onları! onlara uyma neden yakmak sürüklenme anlar tarafsız gölge ve ışığın kaçışı uyuşturmaya devam ettirebilse nasıl da bu kaçış kadere dahil değil mi sandın fareyi sen yandın   herkes farkında beceriksizliğine ne demeli. ahh zavallı tuzak susmalı ne tükenmezdir harflerden kurulan sessizliğin vahşetinde yaşamak çok bilmişler benciller ve daima genç kalanlar canavar kalabalı

  her şeyden kalbine korku geliyor, pencerenin iki kanadı varsa, kırık olan da aynı sağlam da. bakıyorlar beraber dünyaya. oda ne kadar ziynetli olsun penceresiz var mı farkı bir hücreden kırık da olsa bir pencere bakışından mahrum olmamalı sular... ne çok pis yerden geçse de. Güneşlenirse temizlenir budur, yanmak, uçmak...acı da olsa. taş ise başlı başına bir muamma... oda yanmak ister uçmak için cehennem gayyasında.... nemiz var, bir ruhumuz, onu da havalar kaptı. ve bir hayal, saklayalım birbirimiz aynında. sana saklanmak istiyorum... herşey değişti...dünya ne çok hikaye yaşadı. yaşını unuturken, her şey bitse bir dünya kalır yitirmeden...bugünleri görmek daha çok şey var arkada... karalar üstüne bir silgi... ve kaldığımız yanlızlıkta. seviyor o da beni demek...çok olmaz. tanrılar...birde   kullar... hep imanımız tanrımıza kalmalı. bizde kulu İsmail Hakkı Altuntaş

  Neden beraberiz burada Bir oyuncak gibi hisseden İçi dışına çıkmış Paramparça olmuş haliyle Sana çok ihtiyacı olan…ben   Neler hissettiğimi bir bilsen Korkuyordum Utanıyordum Hala ilk nefes aldığımdan beri Ya bilemezsem… bir de bulmazsam diye İçimde saklanmış bir yara idin   Çirkinim… kötülenen biri de sayılırdım İçim dışıma vursa Yüzüme o da bakamaz Dokunmak bile istemez mi Acaba derdim   Elin değsin…gözün değsin Umulur ki… ben iyileşirim   Sen benim her şeyimsin Her yerde gördüğüm Karanlıkta tek başına Işığım gibisin   Hayatta bir seninle yüzleşmeye Günahlarımı sevaplarımı paylaşmaya Razıyım   Açtın da kalbini…bana bir yeni dünya verdin   İyi ki beni seçtin ve sevdin Yoksa ben dolanan serseri bir göktaşı Tamam dedin Uydun yaptın beni   Umut ederdim … Ne güzel bir gerçek oldu Benimle olduğunu hep biliyordum   Şimdi sen varsın Sen olmasan kim kıymet verirdi ki Bana…sözlerime Bu dilden dökülenl