Beyazlarıma
engellerim… bazı beyaz… kar gibi aşmam gerekiyor… karalar belli, aşmak beyazları muhtaçken sevgiye … çok zor karalar bilirsin nefretin çeker, atarsın…fakat bu beyazlar bir boyun bağı üşüdüğünde bile atılmıyor. boynunda bir yük, sardıkça karaların yerde birini, sırtında can hangisi demekten, sus gitme öteye gitmem… gitmem… en dar alandayım çeviremem sırtımı acım yerde, sevgi sırtta… bir tutanım. canım bir mum alevi, rüzgarlar dalgalanırken duruşundan sönmemeli… korkuyorum. karalar gitti beyazlarım… peşinen söylemeyin… çaresizliğim bana boyun… eğdirdiler… İsmail Hakkı Altuntaş