İsmail Hakkı Altuntaş

Takdim " 'Ey Rabbim! Beni geri gönder. Belki, ayrıldığım dünyada yararlı işler yaparım.' Hayır! O geri gelemeyecektir. Bu, yalnızca boş bir sözdür. Ve arkalarında dirilecekleri güne kadar dünyaya gelmemek için bir engel vardır." (Mü'minün, 23/99) Öteden beri, insanoğlunun ebedi yaşama arzusu vardır ve bu, ona yaratılışla beraber verilen bir duygudur. Ancak, bilindiği gibi insan, bu dünyada doğar, büyür, yaşlanır, yıpranır ve ölür. Böylesine sınırlı imkan ve şartlarla, sınırlı duygularla donatılmış bir insanı, yine aynı şekilde binlerce çile ve meşakkatle donatılmış bir dünyada, bin yıllık bir ömür bile bütün yönleri ile tatmin etmeye yetmez. Çünkü, ruh sonsuz arzu ve isteklerle donatılıp, sonsuzluğa göre yaratılmıştır. Böylesine yüklü bir duygu programı ile yaratılan ruh, bütün arzu ve isteklerini tatmin edebileceği bir ortam ister ve sonsuzluk arzusu ile kıvranır. Bu dünya ise onun, uğrayıp geldiği ve gideceği bir kaç tane uğrak yerinden sadece biri ve mecb