İsmail Hakkı Altuntaş

  Seni düşünmeden edemem Bana hiç acı çektirmezsin Kalbimi kırmazsın Hassas ve ince kalplimsin Şu an bir öpsene beni O kadar çok özledim ki   Biliyorum Hayat gökkuşağı ve oyundan ibaret değil Büyüleyici kahramanlar yenilmez şövalyeler Hikayelerde olur Ama sen… Ben uyurken gel Bana sevgi dolu gözlerle bir bak Senden  bundan fazlasını istemem…inan ki Yahut bir esinti olarak değ sen bana Onun senden olduğunu bileyim Şimdilik bunlar oldu ya Seninle sevişmeyi Tanrıma ibadet saydım Daha ne isterim   Anlayışlı ve sevgisini sonuna kadar hissettiren Gönlümce daha fazlasını yaşatanı asla bulamam ki Yüreğimden senin için diller dökmek  Yolunu açtın…içime akan aşkınla Deryanda kaybolup gittim…şükür İyi ki seninim Ve sonsuza kadar senin kalacağım Daha fazla şükür etmeliyim … İsmail Hakkı Altuntaş

  gecem kısa der misin haziran 21 uykusuz dönerken gecen uzun ve parlak günüm geç kalmadan ağrıyan bedenimle senin için yazmalı artık   varsın umrumda değil bir dünya olsalar şarkılarda anılanlar yetmez şükrüme çok ağladım meyhane kapısında geç gelen baharım neden çok geç geldin bu olmalı en iyisi doyamadım …bakamadım değişecek bir şey de yok aklını başına   alsın demişler iyilerden o bir günahım seni sevmek olsun kaybolan yıllarım geri gelmeyecek kalanında sana kurban olmayayım da öleyim ister sen İsmail Hakkı Altuntaş

    ..her zaman o iyi anne sütünden hiç olmazsa bir parça vardır.. Beyaz mürekkeple yazar kadın. “Helene Cixous”   bugünüm fısıltılı adını ansam yüreğim çatlar…nar gibi ağızlarda dudaklarım…leylam derdi şiirlerde şarkılarda gizlemiştim sevincini yitirdi her şey şimdi bir hiç gibi neden sustu sevdiğimiz şarkılar sızanlar aramıza hiç beklemediğimdi hani anlarım bildiklerimi bu ötekiler nereden çıktı âlem bir yana biz bir yana aklımın ucundan geçmiyorlardı kar mı edindiler… sana bir an beni unutturmayı ışığını söndürdüğünde gün … kıskançlıklar şarkılarla dağılsın tek duam sana âşık olmaktı sözcüklerle…iniltilerle sevişmek kalbime sarıl büyük aşkı beraber okuyalım kırmızı dudaklarını bile ısırmak istiyorum kınamasınlar…ne var ki… sözcükleri   kötü yapan korkular ve gereksiz kuruntulardı   meftunum…kesiğim…âşıkım senden ayırıyor diye aynaları siyah örtülerle kapattım değil kimse…ben dahi salınmayayım tutkulu bir aşkla beslenen r

  Sende beni görüyorum ve uzaklardan çağırıyorum kendimi kaynaklandığım göğe yaklaşmak için, sana geliyorum, güzelliğin büyülemiş halde beni, tıpkı iğneye takılmış ve sana çekilen bir balık gibi Michelangelo Buonarroti

  Kaderimin   değişmesi için Senin gelmen gerekliydi Umut bitmiş…kalp körelmiş…akıl çıldırmıştı Hâlâ pek bir güzelliğini göremediğim bu dünyada Bir sen hariç kaldın Kötülük ummaksızın Ne zaman baktıysam Halı döver gibi vuruyor kalbim Darbesinden titriyor bedenim Ruhunu yakalamak için kelimelerden Bir çok resim çizdim Seni yanımda bulmak için Yılların yalnız adamı ve gizli sevdası Acım çok ve derdim bitmeyecek belli Beni de kurtaracak bir kişi varsa O sensin, başkası değil Kabuslarım bitecek Ömrümü yakan volkandan çıkışımda Senin elinden olacak Neleri feda edebileceğimi Hayal dahi etme Ben bile yetişemedim Farkında olmadan düşmüşüm Yalnızlığa Yabancıyım galiba bu hayata Sonra…anladım ki, bunun da bir önemi yok Senin   peşine düşmüş…kavuşmak    arzum Kaybetmişim kendimi… ne hoş   şey   Sende kaybetmiş olana Kalan kalsın…çıkmasın geri İsmail Hakkı Altuntaş

Unutamam Seni Gün gelir de beni unutursun demiştin  Kalbimdeki bu derdi uyutursun demiştin  Ne ben seni unutabildim  Ne bu gönlümü avutabildim  Ne bu derdimi uyutabildim  Unutamam seni, unutamam seni  Unutamam seni unutamam  Aşkını çekerim geleceksin diyerek  Belki gözyaşımı sileceksin diyerek  Ne ben seni unutabildim  Ne bu gönlümü avutabildim  Ne bu derdimi uyutabildim  Unutamam seni, unutamam seni  Unutamam seni unutamam  Beste-Güfte: Şekip Ayhan Özışık

  Bir sessizlikteyim Hatıralarımın sızlanmasından Rüyalarım dağıldı Gülüşlerim saçmalık Çığlıklar kayboldu Zorla değil Kaprislerinin yankılarına Bakmadın Gerçeğinde kalbimi öldürmüştün Bazı çılgınlıklarım çocukluklarım var  Hangisi sana dokundu ki Bir üzüntümün a cısını değdirmedim Adını kazımıştın Hala göğsümde Bana işkence ediyor bende vefalı ol boş ver Ve aşkında sabit kal İle teselli oluyorum Bir çok eziyetler gördüm Bu bir başka benim için Özlemin gözlerime geldi mi Gökyüzünden daha sessizim Ama kalbimin odaları arasında kayıp oldun Ben sana kimseye vermediğimi vermiştim Kalbimin ortasında ne kadar güvenli idin Şu an anıların soğukluğunu çok hissetsem de Sonsuz rüyam Yaram büyüyor ve kan yudumluyorum Şiirlerin içinde eritmeden seni anıyorum Beyhude yanılsamalara bakmam Değerli denen neler varsa Ben aşkımı satmam Hayallerim kırılsın Kaybeden olayım Sorun mu Sen farklısın Ben de farklıyım Kimsede olmayacak kadar