İsmail Hakkı Altuntaş

  Ey güzellerden güzel rûhum Rasul-i Kibriyâ Hasta gönlüme nazar kıl kalbime sensin devâ Derdime dermân olan ancak cemâlin nûrudur İsmini anmakla dâim her gönül bulur safâ Cümle âlem halkı muhtâcdır senin ihsânına Server-i âlem efendim menba'-i cûd ü sehâ Hânedân-ı ehl-i beyte âşık-ı sâdık olan Sıdk ile bende olur eyler kapına ilticâ Hazret-i Zehrâ'ya bahşet Tâcî'yi mahşer günü Ahmed ü Mahmûd Ebe'l Kâsım Muhammed Mustafâ Güfte: Hayrullah Tâceddin Efendi Rahmetullahi Aleyh Beste: Hüseyin Sebilci

"Söylemez size kimse dünyadaki ömrü boyunca Hiçbir insana yan bakışı olmayan kimdi Kimdi yan gözle bakmadı kır çiçeklerine bile Öğretmek için cephe nedir Kıyam etti Torunu kucağında Dönünce bütün gövdesiyle döndü Bir bu anlaşılsaydı son yüzyılda Bir bilinebilseydi Nedir veche.." Naat Dinleyin ey vakti duymak doruğuna varanlar Falları grafiklerde bakılanlar siz de işitin.. Külden martı doğuran odalıklar Ve kahyalar Kara pıhtılarıyla damgalanmış veznelerde dili Şehvetsiz çilingirler, yaltak çerçiler Celepler ki sıvışık, natırlar ki nadan Ey hayat rengini sazendelik sanan Yırtlaz kalabalık! Dinleyin bendeki kırgın ikindiyi, Hepiniz kulak verin. Güneşin Koskoca beldeye suskunluk yaygısını serdiği Yazlar yok Yok artık altında suskun yolları saklı tutan Karla örtülmüş kırların kışı Gitti giden, yerine gelmedi başka biri Orada Duyumsatmadı kendini hiçlik bile Belli ki son yüzyılımız göğsümüzden Varla yok harman eden sesi uçursak Diye bize verildi Yetti bir yüzyıl böcekler ve otlarda...