İsmail Hakkı Altuntaş

  Ey varlığımı yıkan sevgilim, kalbimi sıkmasan, feryat eder miyim? Sanki kaçacak bir yerim var da. Senin tanrılığına kulunuz Ey aslım, canımı alsa. Sensiz canda usandı. âşıkım deliliğe, akıllılık doysun. parça parça, utanç , Yok deme, sırrımı açıkta söylerim. Bu mihnet ve titreyiş Ne zamana kadar sabır? Ârım altında saçak kaldım. Yoldaşlar, sevgilim, yolları bağladı. Biz topal ceylânlar, o bir aslan. boyun eğmekten başka,  Güneş gibidir uyumaz, açlık bilmez.  Ruhlarımız uykusuz , bizi aç bırakan. Gel dedin, ol ben huyumla,  gör yüzümü, Sonra atını hızlı sürme sırlar  gizlidir, diyorsun, Tanrı, gaybı ister, Kim ne derse desin. Arayan yavaş hızlı, bulur nihayetini. ** Ne var ki, usanç geldi Kulluk, ne de kabahat gitmiyor hoşumuza! Nimetlerini istemiyoruz, bahçelerini dilemiyoruz, safa vermesende! ** Uyku su, düşünce arıdır, uykuda üşüşür  durur, Hayalden hiç geçemiyor, birde uyumuyorsun. başın bir oyana bir bu yana

  yaşamalı… çünkü öleceğiz hiç akıldan çıkamaz mumdan yapılma hayat ateşli… biraz daha fırdolayı döner dünyayı Meru gideceği bir yer olsun bir gurur kalıntısı kabullenince karanlığı kör yere düşmüş biraz daha özgürlük her şeye rağmen kor haline döner duruşun… buğulu şahı nathanael tanrının ikramı kuyuya attıran ölü alfabesi eski tas’tır dünya cevapsız soruların hedefi hatalar hamamdan habersiziz tek doğru şeyi tutana uzak ihtimali nedir gizli yasalar…kırık bir kapı kolu kendini avut boşluğa düşür olmaz mı en büyük yara kandır… kırmızı şarap İsmail Hakkı Altuntaş

  Hayat dardır; doğru ama, umut da geniş. Goethe   bir ayın tanrıya yakaran sessiz sabahlarında ağır ağır yükselen güneş sözünden caymadan eksiksiz bir geldi mi, pir gelir ne duruyor yükselir her an güvenmez günün batışına tesadüf değil bu ana varmadan nasıl varsındı hu! dirilsin, yeşillensin yapraklar kavrulmuş susuzluktan hayata geldi hala bir umut var öylesine kurumuş bir ay… bir an öyle değil mi İsmail Hakkı Altuntaş

    Rum ve Şam ve Kürd ve Diyarbekir’de… Her diyarda kötülerin zulmüne müptela oldum Dünya gözüme karardı, bedbahtlığım onların yüzündendi   İdris-i Bidlîsî Kahire 1517

با عشق دوستت دارم صاحب رویاهای من یک روز شیرین برای کسانی که شما را دوست دارند با اراده دیدم که خیلی نزدیک شما هستم . نمی دانم امشب چطور .. خیلی دوستت دارم دیوانه نیست برده ! من همه چیز را دوست دارم مثل ما اما درد من خیلی زیاد است من نمی خواهم به شادی بروم . نمی توانم بگذارم کسی رنج بکشد . اما سرنوشت من برای من مناسب نبود . و یک عمر از شما دور است دشوار این هیچ ربطی به آینده من ندارد . سرنوشت گناهکار است . هیچ کس نباید برای من بمیرد . اگر اول اجازه بدید برم من به این اولویت نیاز دارم زندگی بدون تو همیشه بدترین چیز است . ساده تر از گفتن است. من متاسفم . من بدون تو خوشحال نیستم در داخل و خارج ، همه کار نمی کنند . اما هیچ چیز خوبی در مورد من وجود ندارد . گرداب ... من مثل زباله هستم نتونستم راه حلی پیدا کنم شبکه ها از طریق پنجره شیشه ای آنچه را گم کردم نوشتم . امشب حذف شد . شما نمی توانید روز او را ببینید نمی خواستم توی آب بنویسم . زیرا هنگام نوشیدن ناپدید می شود . البته سرنوشت تغییر نخواهد کرد و اگر مداخله امکان پذیر نیست بله . و من با شما نیستم اگر می دانستم چه می دانستم من باید زندگی کن