BÂYEZÎD-İ BİSTÂMÎ kaddesellâhü sırrahu’l azîz
Bâyezîd Bistâmî kaddesellâhü sırrahu’l azîzin bir takım duaları, niyazları ve yakarışları var ki onun tasavvuf anlayışını özlü ve doğru bir şekilde yansıtır. Allah'la arasındaki derin bir saygıdan kaynaklanan çok samimi münacaatları, onun Hak, halk ve kendisi hakkındaki görüşlerini bu bağlamda daha çarpıcı ve daha anlamlı bir şekilde dile getirir. İlâhî! Seninle olduğum sürece en büyük benim, kendimle olduğum sürece en küçük benim!” (Attâr, 207) Allah'ım! Ne zamana kadar benimle senin aranda benlik-senlik olacak? Benim benliğimi ortadan kaldır ki “ben”im senin ile (var) olsun da ben hiç olayım” (Attâr, 207) Mevlâm! Beni sana yoksulluk ve züğürtlük ulaştırdı. Lütfun bunu ortadan kaldırma . (Attâr, 207) “Ya Rab! Bana ne zâhidlik, ne sofuluk, ne âlimlik lazım. Eğer beni bir şeye layık görüyorsan beni senin sırlarından bir sırra lâyık kıl ve dostların arasına kat! (Attâr, 208) İlâhî şimdi korku içinde olduğum halde seninle olmaktan bu kadar mutluyum! Bana emniyet bahş ettiğin zama