İsmail Hakkı Altuntaş

  karada, nun harfi gibi bükülmüş denizden ayrı, cefa içinde çırpınan balıklar gördüm   Ey benim, dinim, imanım, parıl-parıl parlayan incilerle dolu denizim katreyiz diye, yüzün göstermedin dalgıçlık etmek istedik söylemeyin, nefes tut, derdin yüzün görmedik, ama içindeyiz çıkma ümidimiz de yoktur balıklarla tükenir, biter misin? biz sende doğduk, sende öleceğiz yer aramak ahmaklıktır bize   Ey Tanrı denizim, hepimiz birer balık, atma karaya kan sel olur, acı çeker ölür gideriz. İsmail Hakkı Altuntaş

  Güneşim, gidiyor musun? dilsizlik âlemine,  bildiğin yerler mi Yapayalnız, acıyla, neşeyle bunca yıllık arkadaşlığımız vardı çok kolay, çabuk gidiyorsun. sarhoş ettin beni, yıkık bir haldeyim,   Gitme, gidişin  aleladeye benzemiyor ömrüm acı, gönlüm hor, dedim kaç kere, kanatlarım kırık benim, lûtuflarını anarım inkâr etmem, can bağışlamıştın düştüğüm bir zaman   Neden gidiyorsun gereksiz, tükensin, derdi çok diye mi? baykuşlar  başımda böyle kesilirken ben canlı gözün arkada kalmayacak mı?   -Kendine gel! -Biçare, çirkin   Tanrı beni çirkin yaratmışsa Değil önceden, şimdi mi görüyorsun?  ben senim, sen de bensin… başkalarına bakıp, sürme Dinimde, gidecek elimden Gidersen bensiz.   -Aşkımdan fayda mı gördün?   Dostların var, deme, hepsi mürai, kara yüzlü! Vefasız da değildin,  elini dahi vermesen, yüzüme bir kez bakıverseydin,   içini dinleme, beni de sür, Hadi, beraber gidelim! İsmail Hakkı Altuntaş

Yüreğime düştüğün günden beri sevgilim, Gül kokulu bir sevda büyür içimde; Hasret toprağında filizlenip, gözyaşıyla sulanan... Yüreğime düştüğün günden beri bir tanem, Kuyruğuna umutlar bağladığım uçurtmalar, Yarışır göklerde, zümrüt ü ankalarla... Yüreğime düştüğün günden beri canparem, Aşkın mumdan bir gemi, ateşten deniz üstünde, Yelkeninde hasret meltemiyle, Mutluluk limanına yanaşmakta... Yüreğime düştüğün günden beri sevdiceğim, Kalbimin kuytularından bir çocuk el sallar, Tekrar günışığında, masum gülüşüyle biraz da yaramaz... Yüreğime düştüğün günden beri gözbebeğim, Gecem şafakla öpüşür, dokunmaya hasret, Umudun sıcak koynunda... Yüreğime düştüğün günden beri nefesim, Saraylar inşaa ederim, gece hayallerimde; Sultanı sen, sevdası ben Sonu; gökyüzünden üç elma düşmüş ile biten... Yüreğime düştüğün günden beri canımın içi, Hasret ırmaklarıyla coşan çağlayanlar; Vuslat denizlerinde, cennet kıyılarına sessizce süzülür... Yüreğime düştüğün günden beri sonsuzum, Ruhum; nefesinle kana