İsmail Hakkı Altuntaş

SONSUZLUĞUN TARİHİ / Jorge Luis BORGES CEHENNEMİN SÜREKLİLİĞİ Cehennem üzerine yapılan spekülasyonlar yıllar geçtikçe etkisini yitirdi. Hatta din adamları bile onu önemsememeye baş­ladılar. Belki de dumura uğramış ama yararlı bir kinayenin yokluğunu duyumsadıklarından onu Santo Oficio'nun (cadıları, ki­tapları, afaroz edilenleri yakmaya yarayan Ç.N.) odun yığınına benzettiler. Gerçi bu benzetme dünyevî bir acı çekme biçimin­deydi ama dünyevî olanın sınırlanmasında, hiçbir şeyi mahvetmeyen ve sürekli olarak tanrısal öfkenin kalıtını kendinde göre­rek öğrenen ölümsüz acıya mecaz olmak yerindeydi. Bu varsayım tatmin edici olsun veya olmasın tartışılmaz olan bu kurumun propogandadaki genel üşengeçliğidir. Kimse kullandı­ğım sözcüğü ayıp karşılamasın. Propoganda kökensel olarak tecimsel değil, aksine katolik bir kavramdır. Sözcük anlamı Kar­dinal toplantısı demektir. Kartaca'lı Terhillian ikinci yüzyılda ce­hennemin nasıl bir şey olduğuna ilişkin tasarımda bulunmuş

Hazırlayan: Eren Arcan Kaynak:http://www.dipnotkitap.net/OYKU_ve_NOVELLA/BORGES/Borges_Dosyasi2.htm Borges zaman, mekân, sonsuzluk, kavramlarını, bir çocuk oyuncağıymış gibi eğip, büker, karıştırır, çoklu zamandan tekliye, evrensel mekândan dünyadaki tüm noktaları içeren bir noktaya, Alef’e geçer, Tüm dinleri aynı caminin taşında konuşturur, Bakarsınız evren Alef’te özetlenmiştir. Kadim zamanlardan gelen arketipler aynı sayfada birbirleriyle buluşur. .Bakarsınız “Ölümsüz” de yazar “Homeros olmuşluğum vardır” diyen hırpani kılıklı biriyle aynı zamanı ve aynı mekânı paylaşır. Kütüphaneler evrenlere kadar uzanır. Yaşamın harikaları tek sözcüğe, şiir tek dizeye indirgenir. Borges kendini “geçmişe” borçlu hisseder; etki altında kalmaktan korkmaz. Geçmişi yeniden yaratır ve yazarken de çok eğlenir. Borges yazarın yazdıklarının onu durmadan değiştirdiğini söyler. Ona göre yazar kendi öncülerini de kendisi yaratır. Onun çalışması hem geçmişe hem de geleceğe olan bakış