İsmail Hakkı Altuntaş

  "Hallac Divânı"ndan   حَمّلتُمُ القَلبَ ما لا يَحمِل البَدَنُ وَالقَلبُ يَحمِلُ ما لا تَحمِلُ البُدُنُ يا لَيتَني كُنتُ أَدنى مَن يَلوذُ بِكُم عَيناً لِأَنظُرَكُم أَو لَيتَني أُذُنُ   Farsça برقلب بارنهادى، آنچه بدن نتواند كشيد وقلب برمى دارد آنچه تن آدمى نتواند اى كاش نزديكتربودم ازكسى كه به شما پناه مى برد اى كاش چشمى بو دم تا ببينم شما را ياكوش شنوا بودم   Türkçe Vücudu taşımayan kalbi taşıdın Ve kalp gövdenin taşımadığını taşır Keşke sana sığınanların en küçüğü ben olsaydım Ve sana bakmak için bir göz   Ya da duyacak bir kulağım olsaydı

Garip Bir Yolcu Gibi Gurbet Ellerde Gezerken Seninle Karşılaşmıştık Bakışın Kor Gibi Beni Yakarken İkimiz Öylece Donup Kalmıştık Beklenmeyen Misafirdin İnan Sen Benim Gönlümce Böylesine Tatmamıştım Mutluluğu Ömrümce Bütün Günahlarını Verseydin Bana Açılır Yine De Kollarım Sana Mutluluk Ne Demek Öğrettin Bana Ne Olur Birazcık Daha Kalsana Beklenmeyen Misafirdin İnan Sen Benim Gönlümce Böylesine Tatmamıştım Mutluluğu Ömrümce