İsmail Hakkı Altuntaş

  Hz. Bâyezîd'in Miracnâmesi Şeyh şöyle dedi: Yüce Allah beni varlıklardan ihtiyaçsız olma makamına ulaştırdıktan, kendi nuruyla aydınlattıktan ve garip sırları bana açık edip yüceliğini gösterdikten sonra yakîn gözüyle O'nu seyrettim. Ardından O'ndan kendime baktım, kendi sırlarım ve sıfatla­rım üzerinde düşündüm. Benim nurum Hakk'ın nuru karşısında karan­lıktan başka bir şey değildi. Benim yüceliğim Hakk'ın yüceliği karşısın­da değersizliğin ta kendisiydi. Benim itibarım Hakk'ın itibarı yanında zandan ibaretti. Orası baştan sona safa ve aydınlıktı, burasıysa baştan sona keder ve bulanıklık. Tekrar bakınca kendi varlığımı O'nun nuruy­la gördüm, izzetimi O'nun izzet ve azametinde bildim. Her ne yaptımsa, O'nun kudretiyle yapabildim. O'nun nuru kalbimde parladı. Beden gözüm ne bulduysa, O'ndan buldu. İnsaf ve hakikat gözüyle baktım; bütün ibadetlerim benden değil, Hak'tandı. Oysa ben O'na ibadet ettiğimi sanıyordum.   "Yarab

Ebû Saîd Ebu’l-Hayr ve Esrar El-Tevhid   Dr. Seyed Asghar Seyed Torabi Ebû Saîd Ebu’l-Hayr ve Esrar El-Tevhid Eş’arî bir arif ve sûfî olan Ebû Saîd Ebu’l Hayr (H. 537-440 / M. 978-1061), H. 357 yılında (Miladi 978) kuzey Horasan’a bağlı Mihene’de dünyaya gel­di. Asıl ismi Fazlallah olan bu zatın Ebû Saîd Ebul Hayır olarak meşhur ol­masının sebebi, Ebû Saîd olan kendi künyesiyle Ebu-l Hayır olan babasının künyesinin terkibinden meydana gelmesidir. Bu gibi terkipler eski Îran kül­türünde yaygın olan bir objedir. Ebû Saîd-i Ebu-l Hayır terkibinin anlamı, Ebul Hayır’ın oğlu Ebû Saîd demektir. Hala İran’ın bazı yörelerinde bu tür isimlendirmeler revaçtadır. Ebû Saîd’in babası ticaretle meşgul olduğu halde, tasavvufa ve irfana mey­yal olduğu da söylenmektedir. Daima dervişlerle oturup kalkan ve bu tür toplantılara sık katılan babası, Ebû Saîd’i kendisiyle bu gibi toplantılara gö­türdüğü zikredilmektedir. Bu dönemde tasavvuf öğretilerinin Îsalm dünyasının hemen hemen her ye­rinde