İsmail Hakkı Altuntaş

 

   Han Nene..Xan Nənə xan nənə hayanda qaldın belə başına dolanım necə mən səni itirdim da sənin tayın tapılmaz sən ölən gün əmmə gəldi mənı götdu ayrı kəndə mən uşaq nə anlayaydım başımı qatıb uşaglar neçə gün mən orda qaldım qayıdıb gələndə baxdım yerivi yığışdırıblar nə özün və nə yerın var hanı xan nənəm soruşdum dedilər ki xan nənəni aparıblar kərbəlayə ki şəfasın ordan alsın səfəri uzun səfərdi bir iki il çəkər gəlincə necə ağlaram yanığlı neçə gün elə çığırdğm ki səsim sinəm tutuldi o mən olmasam yanında özu heç yerə gedənməz bu səfər nəolubdı mən siz özu tək qoyub gedibdir hamıdan acıq edərkən hamıya acıqlı baxdım sonra başladım ki məndə gedirəm onun dalınca dedilər səninki tezdir imamın məzarı ustə uşağı aparmaq olmaz sən oxu quranı tez çıx sən onu çıxınca bəlkə gələ xan nənə səfərdən tələsik ravanlamaqda oxurub qurani çıxdım ki yazım sənə gəl indi daha çıxmışam qurani mənə soqat al gələndə amma hər kağaz yazanda ağamın gözü dolardi səndə ki gəlib çıxmadın neçə il bu intizarla