İsmail Hakkı Altuntaş

“Ben seni sevdim,Sen de beni sevdin mi?” “Ahmed Amîş Efendi” hatalıyım … sevmekle yolunda olduğumu bildiğin halde akşam güneşi gitmekle… batmakla korku verme içime doğacaksın bilirim beklemekle… olsun… her gün batmak niye bir gece değil…  bitmeyen yıllarım gece o gün… sevindiğim taksimdir, kasım, sevinmiştim çok kavuştuğum güneşim neden kararıyor…. gideceğimle, gel benle demesi … yok gibi niye ayrılık … değil kırgın, sever… her şeyi …yok, yok, ağaçlarım ağlar ve dökülür son an gibi… batanım… ve kaybolmak gecenin korkusu geldi, doğacakta …ne vakte kadar gün, saat … bir an olsaydı, yine de kasımı severim, taksimdir… beni buluşturan   ah bu ayrılış .. yüce dağdan, bir bulut yükselse … ve semamda… neden hep yağmur olur… şimdi gidiyorsun … hiç sarılmadın …bulunmaz yere … meyhane, tekke değil   başka bir yer mi  var hangisi… öylesine sordum, ….. her zaman ki gibi neden … ayrılmak istemiyorum, yine kasım gelse, taksim parçalanmış kalbimi… bulayım başka bir ay yok mu… aydınlayan mecnun gibi de

  Sanmayın derdimin çâresi var Ciğerimde kimin yâresi  Bir bakışıyla vurdun beni İçimde iz yâresi  Olmadı bu âlemde nasip Her günümün var bir karesi Beni sersem etti kader Etrafında var binlerce çilesi  Felek çok mu gördün bize Yoksa hoşluk mu var üzülmesi  Her gün tekrar tekrar Bir cevrin mi var çekilesi Ne vazgeçer başımız birbirimizden Ne zorun   var bırakmasın bizi  Bu başımız duracaksa eğer Verilmiş söz mü var bir kimseye düşmesi Başka çaremiz mi var  Al bizi bizden…isyan edemeyiz ki İsmail Hakkı Altuntaş

Rüyada bile göremem buluşacağımız yer  neresidir? sanırım taşıyacak takati kalmadı yükü ağır kurbanlık niyetine gölgelerde merdivenli ev uzun gecelerde yalnız dar gelir kuş kafesine kediler beklerken kıyısında ölüm daha güzeldi diyenler biliyorum sen demeden İsmail Hakkı Altuntaş

  Sevdam! Çok tatlısın. Bu gece dolunay tam karşımda iken elimdeki mektubun… Hayır, hayır, hep yanımda ve ruhumda duruşun… Seni için sevdiğimi söylemek bile yetmiyor. Her şeyin bir fazlası her şeyin en değerlisi, her şeyin en yücesi.. Bu aralar uzaklardasın… bu beni yıpratıyor mu hayır. Cidden sen benim ruhumu öyle doyurdun ve kapladın ki…belki de bu sebeple şimdilik bir eksiklik hissetmiyorum. Ancak arada bir bıkıyorum uzaklarda olman düşüncesinden…sonra tekrar aklım başıma geliyor, onun bir an beni düşündüğün ve gönderdiğin mektupların, iki cihana bedel değil mi? Sende ne varsa…biliyorum çok şey var…bu benim ömrüme yetti…geleceğime de… Beni bunca dağınıklıktan çıkarmak kime nasip olur ki, olması imkânsız bir şeydi…benim için. Sana söylemem gerek…beni benden alan, sabah kalkınca, yanımda olmadan dünyaya uyanıyorum olmak…o an şok oluyorum. Özgürlüğümün sonsuz yurdunda hep seninleyim. Uykularım da hayallerimde hep seninle…ancak uyanınca karşıma çıkan o dakikalar

  "Beni bir ben bilirim, bir de yaradan Bana bir ben   lazım,   bir de anlayan" Yunus Emre   Sevgilim   seni sevmek Nihayeti aşkım Ayakların altına alsan İncitmezsin beni Yoksunluk ve   sessizlik Issız kaldığım köyümde Anlatmadığım sözlere Kızıyorum En çok ifadesizlik Bunlar olmalı acı haller Yetmez mi olurmuş Anmaya seni Kalbim terledi Düşünmekten yorgun vakitler Acziyete   Kalsın hali perişanım Acımam ki Neyim ki ben Sen yoksun yanımda Hep bir vakit için Yalvardım daima Bulduğum ana bak İyilik meleği Herkese yetişiyor Ben biraz fazlasını İstiyorum… olsun daima Yanımda İsmail Hakkı Altuntaş

Her şeyi belirsiz bir dünyada Geçmiş ve gelecek korkusu içindeydim Durup düşünüyordum Günler ve fırtınalar durup durup geçti Öfke...acılar...boşluk Karanlıklar da içimi kör etmişti... Ve aşkım Aklımı etkisiz hale getiren Yaramaz düşüncelerimi Dizginlenmemiş duygularımı Tatlı nefesiyle tuttun Narin teninde yüzdürdün de İçtenliğimi Çölümde kurutmadan Bir kum fırtınası gibi öpücük yağmuruna boğdun Susuzluğum yatıştı Acıma dokunmuş arzularımın düğümleri çözüldü... Acılık eridi, anlamsız rüyalarım yatıştı Şimdiyse Her şey geride kaldı Tarih oldu  pişmanlıklar  Dünyamda özgürüm Kim bilir ki Yansımızı  Varsın…bir tanem İzin verdiğin mabedinde olmayı Tarif edebilir miyim Bilemiyorum İsmail Hakkı Altuntaş

  Gözyaşlarım kaybolmayın Rüyalarımın uzak dalgalarında Umudumsunuz Sessizce ağlıyorum onun için Ah rüyalarımın sevdası Bunlar terk edilme gözyaşları değil   Özlemin yalımlı alevleri Çıplak aşkımın sızıları Belki kırılma putlarımı dağıtır Ağrılı yaralarım şifa bulur Sessizliğini biraz bozabilseydi Ben ölümlüyüm Dileklerim ölmesin diye Yazıyorum Hala yazıyorum Bilsin ki hala onu düşünüyorum İsmail Hakkı Altuntaş