İsmail Hakkı Altuntaş

  ateşler yakmış   dumansız…yaşlar dökmüş de bulanık…olmuyor kuş gibi uçmak suçlu… gelen her sesten…aranmıyor …dönmeyen güneşi her günü   soğuk… suçlu…olurken bakımsız   yüzler canan ilinden çağrılar… doğar fırtınalar …ölsün dermiş diri   ki… teraneler ben benim… imkânsız İsmail Hakkı Altuntaş

  Sanki kader seçmiş Hep bir keder gecesi gelir Okutur acımasızca Yalnızlık kitabını İlk heceleri acı sonu da acı Ağlatır sessiz sessiz… İşaret olsun yüzümde kalan izleri Kabul et der mi der hayatı Olmaz olsun hayallerin Düşe mi ihtiyacın var Neyin doğru ya da yanlış olduğuna aldırma Olsaydı da her şey neticeli...değişmez ki Derin düşünmeli aklı devşirmeli Çözüm mü ki Kalbinin ve ruhunun derinlerinde yerleştiyse Sadece gereken zamanı elemeli  Kaderin anlamadığı  Gözyaşları  ve kahkahalar Mavi deniz ve rüzgarları  Bulutsuz mavi gökyüzü Romantik mi nostalji mi Tamam da... ihtimallerimizi öbür hayata satmak Çaresizliği Söz yazılmaz sahile...doğrudur  Nasıl  dayanır Umudum yok de…umudum var de Hepsi silinmeye mahkum Gürültü bittiyse içinde Gücün yetmedi veya yetti...hepsi aynı şeyler Yalnız kalmışsa zaman Kaderin   itirazında Sadece senin varlığına inanmak istiyorum Hep yanımda kalacağına Her ne kadar yalnız kalsam da … İsmail H

Hayatta aşılması en zor durum nedir deseler. Sevdiğin insanın derdine derman olamamayı bırak nasıl olacağını da bilememek varya... İşte çözümü en zor ve can yakıcı sorun!!! ÇARESİZLİK...