İsmail Hakkı Altuntaş

  Mevlâna ’nın Hıristiyanlarla ilgili anlattığı ilk hikaye, Mesnevî’nin birinci cildinin üçüncü hikayesi olan “Taassup yüzünden Hıristiyanları öldüren Yahudi padişahın hikayesi”dir. Sözünü ettiğimiz hikaye Mesnevî’nin birinci cildinde 321-739. beyitler arasında yer almaktadır: “Yahudiler arasında zâlim, İsâ düşmanı ve Hıristiyan öldüren bir hükümdar vardı. Peygamberlik zamanı ve nöbeti İsa’nındı. Musa devri geçmişti. Öyle olmakla beraber o, Musa’nın; Musa da o’nun ruhu mesâbesindeydi. O şaşı hükümdar Allah yolunda iki demsâz ve hemdem olan Musa ve İsa’yı birbirinden ayrı gördü. Yahudi hükümdar çıfıtlık kini ile o kadar şaşı oldu ki, aman Yâ Rabbî sana sığındık! Ben Musa dininin hâmî ve yardımcısıyım diye yüz binlerce mazlum mümîni öldürdü. Yahudi hükümdarın sapık ve hileci bir veziri vardı ki hile ile suyun üstüne düğüm vururdu. Bu vezir dedi ki, Hıristiyanlar canlarını kurtarmak için dinlerini hükümdardan gizlerler. Onları öldürme ki, öldürmenin faydası yoktur. Din, misk ve ...

  "Yahudi padişah"  hikâyesi kısaca şöyledir: “Yahudiler içinde zâlim, İsa aleyhisselâm düşmanı ve Hıristiyanları yakıp yandırır bir padişah vardı.    İsa’nın devriyle, nöbet onundu. Musa’nın canı oydu, onun canı Musa. Şaşı padişah, Tanrı yolunda o iki Tanrı dostunu birbirinden ayırdı.   Usta, bir şaşıya  “yürü, var, o şişeyi evden getir”  dedi. Şaşı,  ”O iki şişeden hangisini getireyim? Açıkça söyle”  dedi. Usta dedi ki:  “O iki şişe değildir. Yürü, şaşılığı bırak fazla görücü olma!”     Şaşı,  “Usta, beni paylama. Şişe iki”  dedi. Usta dedi ki: “O iki şişenin birini kır!” Çırak birini kırınca ikisi de gözden kayboldu. İnsan tarafgirlikten, hiddet ve şehvetten şaşı olur. Şişe birdi onun gözüne iki göründü. Şişeyi kırınca ne o şişe kaldı, ne öbürü! Hiddet ve şehvet insanı şaşı yapar; doğruluktan ayırır.    Garez gelince hüner örtülür. Gönülden, göze, yüzlerce perde iner. Kadı kalben rüşvet almaya karar ...