İsmail Hakkı Altuntaş

  Hz. Bâyezîd Bestami buyurdu : “Vahdaniyetine ulaşmanın başlangıcında cismi ahadiyyetten, kanatları deymumiyyetten bir kuş oldum. Keyfiyet havasında on yıl uçtum. Hatta bu şekilde yüzbinlerce kere havada uçtum. Nihayet ezeliyyet meydanına vardım. Orada Ahadiyyet ağacını gördüm. ” Bu rivayetin devamında onun ahadiyyet olarak vasfettiği ağacın yerini, kökünü, dallarını ve meyvelerini anlatarak devam ettiği sonra da şu sözü söylediği nakledilir: “Baktım ve anladım ki bunların hepsi hile imiş.”

  önsöz Antik çağlardan beri, yüzyıllarca süren halklar ve yüzyıllarca süren kültür, insanları tehlikelerden koruyan ve çeşitli yaşam sorunlarıyla başa çıkmalarına yardımcı olan özel güçlerle donatılmış bazı doğaüstü varlıklara inanmıştır. Cennette ve yerde yaşayan her türlü dok, koruyucu olarak hareket etti, özellikle de doğanın dorukları, hayvanların veya ölen akrabaların, perilerin, elflerin, cinlerin vb. Yahudi dininde ortaya çıkan koruyucu melekler de dahil olmak üzere meleklere olan inanç, daha sonra Hıristiyanlığa geçmiştir. Meleklerin ayrıntılı bir tanımı, isimleri ve hiyerarşisi Kabala öğretilerinde verilmektedir. Hayatın en zor anlarında, durumun tamamen kontrolden çıktığı anlarda, en ünlü ateistler bile yardım için Tanrı'ya veya daha yüksek güçlere başvururlar. Böyle bir temyiz, daha sonra istenen sonuca yol açmasa bile, ruh üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir, sinir gerginliğini azaltır ve olumlu bir sonuç için umut aşılar, bu da kişinin umutsuzluğa kapılmamasın