İsmail Hakkı Altuntaş

  گیرم از راه وفا و بندگی یک سو شویم چون کنیم ای جان بگو این عشق مادرزاد را Diyelim ki ayrılırız vefa ve kölelik yolundan Nasıl yapalım söyle ey can bu do ğ u ş tan gelen a ş kı. Divan, 346/13 .   راه عشق از روی عقل از بهر آن بس مشکلست کان نه راه صورت و پایست کان راه دلست بر بساط عاشقی از روی اخلاص و یقین چون ببازی جان و تن مقصود آنگه حاصلست زینهار از روی غفلت این سخن بازی مدان زانکه سر در باختن در عشق اول منزلست فرق کن در راه معنی کار دل با کار گِل کاین که تو مشغول آنی ای پسر کار گلست A ş k yolu akıl için çok zordur Çünkü o ş ekil ve ayakyolu de ğ ildir, o gönül yoludur. Â ş ıklık sofrasında ihlas ve yakîn ile Ruhu ve bedeni kaybedince maksat o zaman hâsıl olur. Sakın gaflet yüzünden bu sözü oyun bilme Çünkü ba ş ı kaybetmek a ş kta ilk menzildir. Mana yolunda gönül i ş iyle çamur i ş ini ayır Çünkü senin me ş gul oldu ğ un bu ş ey çamur i ş idir ey o ğ ul. Divan, 359/7-10.   عشق هم عاشقست و هم معشوق عشق دو رویه نیست یکروییست A ş

“Anne, tüm çocukların dudağında ve kalbinde Tanrı'nın adıdır”  (The Crow) Not: Hastalandığımda "anne" diye zikrederim Allahı

AGORA MEYHANESİ (Şiir,tam metin) Sana bu satırları Bir sonbahar gecesinin Felç olmuş köşesinden yazıyorum Beşyüz mumluk ampullerin karanlığında Saatlerdir boşalan kadehlere şarkılarını dolduruyorum Tabağımdaki her zeytin tanesine Simsiyah bakışlarını koyuyorum Ve kaldırıp kadehimi Bu rezilcesine yaşamaların şerefine içiyorum. Burası agora meyhanesi Burada yaşar aşkların en madarası Ve en şahanesi Burada saçların her teline bir galon içilir Gözlerin her rengine bir şarkı seçilir Sen bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin Bu sekiz köşeli meyhane seni bilir Burası agora meyhanesi Burası arzularını yitirmiş insanların dünyası? Şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı Boşalan ellerimde kahreden bir hafiflik Bu akşam umutlarımı meze yapıp içiyorsam Elimde değil Bu da bir nevi namuslu serserilik Dışarda hafiften bir yağmur var Bu gece benim gecem Kadehlerde alaim-i semaların raksettiği Gönlümde bütün dertlerin hora teptiği gece bu Camlara vuran her damlada seni hatırlıyorum Ve sana susuzluğumu

  gözyaşım üşür, örtüsü kış  kızaran gözlerim kar kaplı yanar yakılır dumansız karaltı üstü beyaz bu ayrılık şarkısı olmasaydı   ağlama gözüm bu kış günü kar olmaz suyundan, buz olur defterini kara yazarlar, izi bozulur. -ağlama! -ne sen, ne ben  olsun bu dünya kârım İsmail Hakkı Altuntaş

  her dertten, bir an ağlamakta katre-katre gözyaşı -göz suyu bitmiş boşanırsa tulum tulum kanlı yaşlar   şimşek güler,   bulut ağlar elemden sararmış yaprak evi hüzünler , gönlü Yûsuf ağlamamıştı, kimse, onun kadar  vardır kaderinde dikeni, hiç gül gördün mü, gülsün suçlu suçsuz ağlamak yine de bize yakışıyor. İsmail Hakkı Altuntaş

Sevdiğim… Kalbim… Bu dünya ve diğer âlemlerdeki sonsuz nefesim… Mektubunu okudum.  Cevap için üzerine yazılacak cümle bulamıyorum. Susmak daha iyi galiba. Belki cevapların en güzeli. Kalbim senin duymak istediklerini ve bende duymak istediğimi duymak için saatlerce susup kaldım bu hoşuma gidiyor. Kelimeler yetmiyor cümleler ise zayıf, tutunacak dalı kalmayan yapraklar gibi savruluyor. Daha fazla daha fazla der gibi. Duygularını içime akıttın içim acıdı. Ancak şunu iyi bilmeni isterim, inanırsın sözlerime ve duygularıma da seninle ilgili en ufak bir üzüntü yada kırgınlık hissim kalmadı. Önceki gün öyle bir temizledin ki kalbimi… içim ferahladı. Senden ricam bu sayfayı kapatalım n’olur. Bazı şeyler ikimiz için gerekli olması gerekendi. Yaşadık. Ve şimdi kendimizi tartmamızı sağlayan yaşanmışlıklar olarak düşünelim. Sende bu yönden bakınca bana hak vereceksin. Biliyorum… Işığım… Güneşim… Seni seviyorum… *********** Ve sana bakarım ve ne gördüğümü bilmem Özgür olabilseydik hayat nasıl olac

Toprak yağmura, ben sana Aşık olduk yeniden İmkansız gibi görünen Bu mesele Girdi aklıma her gece Tanıdık bir melodi Sen miydin sebebi Söylesene Bir adam gelir Değiştirir seni Alıştığın o sert Kararlı şeklini Yüz binlerce yıldır Böyledir gider Suyun kumsala vurması gibi Vurması gibi Ve gök ağladı her sabah Ben kayboldum yeniden Şu camlardan süzülen Tane tane Ve hep uykuya dalmadan Düşündüm geceleri O yazdığın dizeleri Ezberimde Bir adam gelir Değiştirir seni Alıştığın o sert Kararlı şeklini Yüz binlerce yıldır Böyledir gider Suyun kumsala vurması gibi Vurması gibi…

  Sevgili! Günler geçti gitti. Sen ve ben hem uzak ve hem yakın. Ah…ne olacak bizim bu halimiz. İnan ki çok zor…yine de acısıyla, tatlısıyla hayatın tüm hallerini yaşamalıyız. Bu bizim için büyük bir şans ve nimet olmalı. Farklılık bence budur. Sevgili! Sanırım bizde bir gariplik var. İkimizede tuhaf gelecek belki ama böyle düşünüyorum. Her şeyimiz bir gariplik arz ediyor. Düşününce…normal hayat tarzı bu olmayabilir, ama gerçekler, böyleyken böyle. Sonsuz değer! Akıl, Fikir! Genelde hayat felsefemiz, her şeyi dibine kadar yaşamak… sanırım bu oldu gibi…Böyle desek de mutluluk konusunda nefsimize uyarak yaşamadık ve hiçbir zaman isteklerimizi abartamadık, Etrafımızdakiler iyide kötüde olsa duygularımızı anlamayınca genelde bizi abartıyor gördüler… Bazen dümdüz insan olmak istediğimizde olmuyor değil. Kafa rahat ve pırıl pırıl… Ancak olmaz ki bu… bizde duyarsızlaşma, bencillik, geleceği umursamayan sadece güne bakan olmak. Nasıl olur bilemeyiz ama…bir şekilde ber

  في سكون اللیل یحلو لى البکاء فأروی القبر من وحی الوفاء   أترى روحك تسري في المساء   في سلام وسكون وصفا أم ترى حيزي تهيم في الفضاء   “Gecenin sakinliğinde ağlamak hoşuma gidiyor. Vefa ilhamıyla mezarı suluyorum.” “Görüyor musun ruhunu, akşamleyin barış, sakinlik ve neşe içinde gezinirken?” “Cennetimin uzayda gezindiğini de görüyor musun yoksa?” “el-Ḳalemâvî”

Sen de Kimsen

  "Hallac Divânı"ndan  قضى عليه الهوى ألا یذوق كرى و بات مكتحلا بالصاب لم ينم يقول للعين: جودى بالدموع، فإن تبكى بجد   [وإلا ] فلنجد بد م فمن شروط الهوى أن المحب يرى بؤس الهوى أبدا أحلى من النعم Farsça عشف او را فراگرفت و خواب را نچشيد و شب را در سختى و مصيبت به پايان برد و هرگز نخوابيد به جشم مى كويد: اشكها را سرازيركن و واقعاگريه كن، وگرنه غرقه در خون شو ازشروط عشق اين استكه عاشق پيوسته و دائماً بلاى عشق را شيرين تر از خوشى هاى ديگر ببيند Türkçe Böylece sevgisi onu yakaladı ve uykuyu tatmadı. Ve geceyi sıkıntı ve sefalet içinde bitirdi Göze diyor ki: Gözyaşlarına karşı iyi ol o zaman Gerçekten ağla aksi halde kanda boğulacaksın Aşkın şartlarından biri de sevgilinin Sürekli acı veren aşkını Diğer zevklerden daha tatlı görmendir

Sırrım, aşkım özledim seni. Gerçekten böyle ayrı kalmayı tercih etmiyorum. Ancak seni her an özlemek gözümün sende kalması…benin için bengisu. Benim hayat içkim! Şaraba karakter ve kalite veren zamandır. Zamanımı en iyi değerlendirmek istiyorum. Bu da seninle olduğum andır. Seni ellere bırakıp gittiğim için kendimi affedemiyorum. Hiçbir şeyi saklayamıyorum ama bu acımı üzüleceğini de bilerek senden saklamak istemiyorum. O zaman bunu bana neden  söylüyorsun? Nasıl bu kadar saf olabiliyorsun? Söylemesen, gizlesen veya yalan söylesen olmaz mı? Sana her şeyi söylemek zorundayım. İçim biliyor…sen içimdeyken, kimi ve neyi senden saklayabilirim ki? Ne zaman içime baksam sen oradasın ve beni biliyorsun. Ümidimi yitirdiğim bir gece, Tanrı'ya yakardım: “Tanrım, beni ya öldür ya kurtar. ” Ben bu duruma dayanamıyorum diye… Her şeyin sonunun geldiğini ve seni sonsuza kadar kaybettiğimi sandığım bir andı. Sonra cesaretle Sana söyleyince  tam tersi oldu. Tanrım bana bir şans vermişti. Tanrım! Tan

  Beyazlayan saçlar ve kararan bakışlar Yolundayız Bazen yazmak da yetersiz Rüyalara muhtaç Ve susmak Ne yapsak boşa gidiyor… Uyuyoruz dinlenmek için ve boşalmak   Herkes kendine göre Ağlıyoruz anlamsızca Zirveleri düşlüyoruz ama Bitiyor ulaşınca Yokmuş Her şeyin içindeyiz ve neden Bir “yok” un peşindeyiz Habire gidiyoruz Tamam bitti Diyorum Sadece sensin… Nasıl tapılası tanrısın Sahici sevdam Sonra her şey…yok… Yahut var şimdi İsmail Hakkı Altuntaş

Tek gerçeğim… Günaydın… gecemin huzuru… Günümün güneşi… Işığım… Bu sabah seni,  sana nasıl anlatsam bilemiyorum. Her an her dakika beni düşünen bir yüreğe nasıl dil dökülür? nasıl mutluluk verilir? Nasıl daha da yüceltilir? Bilemedim. Ancak tek bildiğim bu yüreğin benim için çarptığı ve benim olduğu… Bundan daha guzel birşey var mi? Mümkün degil… Bu şansa sahip, acaba benim gibi  kaç kişi vardir? Sadece bir merak benim ki. Önemli olan Rabbimin Seni bana vermiş ve bana layık görmüş olması. Dün dedin ya, biz bunu hakettik. Düşündüm… Evet haketmiş olmalıyız. Bunun başka bir açıklaması olamaz. Bunca yaşanmış sıkıntının ve kahrın üstüne bana verilmis en büyük armağansın. Bunun kıymetini bilmeli ve seni daima kalbimin en derin ve en gizli odalarında saklı tutmalıyım. Kimseler bilmesin. Sonra seni kıskanır benden almak, çalmak isterler. Ben sensiz ne yaparım. Dayanamam ki… Hani derler ya,  seni gökte ararken yerde buldum. Evet sen bana gökten indirilmiş,  dertlerimin dermanı, kalbimin huzuru

In vino veritas! “Şarapta gerçek vardır” / “şarapta gerçek gizlidir” Benim şarabım…

  Bir aşk ilişkisinin temeli neye dayanır Üzüntü veya sevince mi Bir çoğunun arzuya Benimse ezeli yasıma   Eksik olmayan düş kırıklıklarım Yakalamışken Ötelerden gelip tutmasaydın Nereler gitmiştim belki   Heyecanım dinlenmek istediğim Kalbimin fark ettiği ruh ikizi Bulduğum aşk bağlantısı Bir şekilde buldum seni   Seçtiğim Olmaz mıyım şimdi Göz kamaştıran bir düş kurmak Büyülenmiş…hipnotize olmuş Sarılıp öpüşen, candan sıkan Şiddetli bir tutkuya kapılan Aşk ateşini yakmış…ebedi tatmin Tutku dolu aşkını ilan eden bir deli   Kusursuz modelim Caziben romantikliğin Aşkıma nişan sadakatimdir Alevler yaksa yoksun kalmam Taparcasına seveceğim seni Olgunlaşmış kalbin gelgitleri Tükenmişlikten uzak Taze ve saf aşk macerası olacak   Gizli bahçem benim İçini merak ediyorlar ama Sırf ben gireyim Büyük haz alıyorum Kıskançlığımdan Bir beni sev Okşamalarınla ve yumuşak davranışlarınla Şefkatini göster Kurtulamadığım