İsmail Hakkı Altuntaş

  Leyla Hanım (ö.1848) Gönül bir dünya güzeline bağlandı. Onun eşi, benzeri cihana bir daha gelmeyecek yegâne sevgilidir. Tavrı, duruşu çok kibar ve nezaketlidir. Onun eşi, benzeri cihana bir daha asla gelmez.   ** Ey güzel, latif gül, feryat ettiğimi gördüğün halde beni bir dinleseydin. Ey uzun boylu güzel! Bu aklını yitirmiş âşık senin yolunun toprağına düşse ne olur, Bunda şaşılacak ne var ki? Efendim, bu gece seninle gizlice huzur meclisinde bulunduk Ben böylelikle pek sevindim. Ey sevgilim, beni yaktığın için halimi sana anlatmak, Arz etme konusunda kudret sahibi değilim.   **   Yârimin insanlar ile görüşmesi, dostluk kurması çok güçtür.   O alımlı güzel, yakınlaşılması pek güç bir vahşidir, bu yüzden yanımıza yanaşmaz.   Gönül, yârin verdiği kavuşma sözüne sakın aldanma.   Eğer aldanırsan dert, elem ve kederini çekmek sonra senin için çok zordur.   ** Ateşle doluyum, sakın ha ağzımı açtırma. Yürek yanığım, bana gönlümde neler olduğunu s

Sesim çıkmaz anla halimden Yaram çok derin kanar her yerimden Melhem yoktur cümle alemde Soran olsa akar gözlerimden Nereye gideyim nasıl edeyim Benim senden tek bir dileğim var Otur yanıma bekle duyana kadar Gidenlere kanıp sende meyletme Giden gitsin sen kal ölene kadar Dilim lal olur ardın bakarken Zamanı yok ki her ayrılık erken Gönlüm yorgun nasıl çare bulsun Diğer yarımı bulmuşum derken Nereye gideyim nasıl edeyim Benim senden tek bir dileğim var Otur yanıma bekle duyana kadar Gidenlere kanıp sende meyletme Giden gitsin sen kal ölene kadar Giden gitsin sen kal ölene kadar Sakın gitme biz ölene kadar

  S enin aşkın kime ki düştü ey Cân (Allah) Ne mezhep koydu ne dîn ü îman. Bu aşkın oynuna hiç kimse doymaz Kapılarda kul oldu nice sultan Bu aşk zincirine çünkim çekildi Koyundan dahi yavaş oldu arslan Şunun kim aşk alıptır cümle varın Oladır deyr (kilise) ü Kâbe ona yeksan (aynı) Bu aşk esrârın (sırlarını) Eşrefoğlu Rûmî Ko söyleme ki bilmez bunu insân.

“İyi insan olmak istersek en evvel fena insan olduğumu­za inanmalıyız!” "Alemi seninle gördüğüm halde seni görmeyeyim? Bu, bana layık mı? Seni arayan ben değilim. Kim olduğunu yazık ki anlamıyorsun? Gönlümün içindeki ve dışımdaki hep odur. Tenimdeki can, damar ve kan hep odur. Orada küfür ve iman nasıl yer edebilir ki vücudum misalsizdir; misal ise yine odur." 'Dünyayı seninle, gördüğüm halde seni görmeyeyim? Bu bana layık mıdır?' " O Hak âşığı... O senin mi önünde eğildi sanıyorsun? Sana mı teşekkür etti? Sen vesile oldun, Hakk'a secde etti. "'Kün' diyen de biziz 'feyekun' da! " "Ol" diyende "olanda" biziz. "Sevgilim! ayaklarına yüz sürüp güzelliğini göklere çıkaran ben bir âşığım, Allah'ın divanesiyim; sen de canımın canı, ruhumun içisin” "Gönül Allah'ın Kâbe'sidir , bu Kâbe'yi  çul ve çuvalla örtmek hürmetsizlik olur. Suretin sirete uymasında mahzur değil,

İçindekiler [ kapat ]   Sonsuz Diye Bir Evlilik Düşüncesi “Dünyevi şeylerin, özellikle de evliliklerin sonsuza kadar süreceğini düşünmeyi çok seviyoruz. Tiyatrolarda bunu tekrar tekrar görüp gerçek dünyayla örtüşmeyen fikirlere kapılıyoruz. Komedilerde evlilik birkaç bölüm boyunca doyurulması ertelenen ve engellenen arzuların adresi olarak gösterilir ve bu amaca erişildiği anda perde iner ve bu tatmin anı içimizde yankısını bulur. Gerçek hayatta ise böyle olmaz. Oyun perdenin arkasında devam eder ve perde yeniden kalkarsa; gördüklerimizden ve duyduklarımızdan pek hoşlanmayız.”(s. 81). Goethe, Johann Wolfgang von (2015).Gönül Yakınlıkları. (çev. Deniz Arslan)İstanbul: Antik Yayınları   Zaman Çözecektir Bugün bir kitap üzerinde çalışıyordum. Yayına vermek için epeyce çalıştım. Fakat sonra elim varmadı. Neden mi. Çünkü acıların yoğurduğu zihin ve ahlak yapısı hangi dönem olursa olsun tam bir istikamet göstermiyor. Yıkılmış ruh hali gerçeği görmekte  o kadar zorlanıyor ki