İsmail Hakkı Altuntaş

  İma C. Özkan   |  22 Mart 2013  |  Kategori :  Sinema    |  Okunma: 2.302   İma C. Özkan yine yaptı yapacağını… Maborosi filmi üzerinden, insanoğlunun doğum ve ölümünün daimi gizemine dokundu. *** … Ve büyümeyen adamlar gördüm, hiç şaşırmadım. /Konuşuyorlardı sırayla, ilgisiz Ağaçlara asılmışlardı bir yandan da /Bir kapı kirişine asılmışlardı ve ufka Ölüm müydü konuştukları? Ölümdü anlaşılan /Silince bir aynayı çıkıveren karşılarına Bir ölümdü ki, işte bir muska asılı dururdu duvarda Bir büyü gösterilirdi /Bir kuyu sezdirilirdi/ Hiç yoktan bir zincir boşalırdı avluda.   Akşam geri verince bana gözlerimi /Şehir de kayboldu, denizin durgunluğu da Bir anka kuşu yeniden karıyorken küllerini /Bir kaya oyuğu kendini alıştırıyorken boşluğa Dedim, deniz de bendim, düşleyen de denizi /Ve sabah olur olmaz üstünde derinliğimin Bir gülümseme gibi bulacağım kendimi. (E. CANSEVER “Ölü Sirenler” şiirinden)   Güzel sesleriyle, bölgelerinden geçen denizcileri