İsmail Hakkı Altuntaş

      Ebû Hureyre (radiyallâhü anh) den mervidir, demiştir   Resûlullâhın ashabından bir gurub insan Nebiyyi Ekrem (salla'llâhu aleyhi ve sellem) e geldi ve ondan sordular : Biz, birimizin söylemesini büyük (günah, veya küfür ve kötü) gördüğü şeyi nefislerimizde (nefislerimizin vesvese ve iğvâsında) buluyoruz! — Bunun üzerine Hz. Rasûlü'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem buyurdu «Siz, bunu buluyormusunuz?» —        Ashab ı kiram : « Evet » dediler. — Hz. Rasûlü'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem de : «İşte bu îmanın sarihidir.» buyurdu.         Sahihi Müslim İZAHAT Hadîsi şerifde beyan edildiği üzere, bir kısım cemaatın kalblerine gelen kötü vesvese ve vehimlerin âkiberinin ne olacağı ve bu kalbe gelmenin iyimi, yoksa kötümü olduğu sorulunca, mübarek pyeğmaberimiz, «İşte bu (kalblere gelen vesvese), îmanın sarihidir.» buyuruyor. Evet kalbleri don yağı gibi donub, katılaşanlar pek makbul kişilerden değillerdi. Müşrik ve kâfirler gönüllerine yerl

  Yüce Allah (celle celâlühü) insanları yaratmış (95/4), fakat onları başıboş bırakmamıştır (75/36). Yarattğı kulların kendisine kulluk yapmaları ve tağuta kulluktan sakınmaları için elçiler göndemiş (12/36) ve onlara sadece kendisine kulluk yapmalarını emretmiştir (12/40). Bu gerçeği Kur'an-ı Kerim'de kulların yaptıkları sözel dualardaki ifade şekli ile de şu şekilde dile getimiştir. "Ancak sana kulluk eder ve ancak senden yardım dileriz" (1/5). Allah'a (celle celâlühü) yapılması gereken bu kulluktan yüz çeviren kimselerin akıbetleri alçalmış kimseler olarak cehenneme (ateşe) atılmalarıdır (40/60). İmam İbn Teymiyye (r ahmetullah aleyh ), bu eserinde kulluk ve kulluğa yönelik konuları ele almış Kur'an ayetlerinden getirdiği bir sürü delille anlatımını zenginleştirmiştir. O'nun bu eserinde ele aldığı konulardan bazıları şunlardır: Allah'tan başka hiç kimseyi hüküm sahibi kabul etmemek, Allah'ın (celle celâlühü) çeşitli dönemlerde göndediği