İsmail Hakkı Altuntaş

  biricik… ruhum kanatlandı  bana güç ver tutkum aşkım kalbimde ateşler uçuşuyor her şeyim senin için tutunacak konuşmalarım  sende yaşayacak hayat ağacım beden harap ruhum sarhoş  gözüme dikildi ateş  susuzluk sardı yanan ben oldum geldim yanına bak yüzüme çakıyor kalbim bir çakmaktaşı  ocak alevim parlak  tertemiz geçiyorum kendimden nasıl çıkabilir ki sesi yüreğimin telleri kopmuş keskince söylediler parçalandı kalbim kan akar keşke… benim diye arzularım sonsuza dek… al yanına ne hale geldiğime bir bak can pınarı yokluğunun acısı doğuşunu an be an izledim  bahtımın karanlığında çevirir başını mı diye düşündüm de gidersin… eyvah bana ne olacak ne gerek var…burada kal gül vermez mi kalbi derin yaradan son kaleler…daha gül kırmızı senin rengin diye sarıp sarmalıyorum gizli aşkım yüreğime doğru su akar… dikensiz gülüm üzerinde ne yazdığını göreceksin ey güzel tanrım   ne istersen yap aramızdaki gizli sözler

  canım benim, anlatamam seni dilim dönse, harfler yetmiyor can… dudakla, harfle anlatılmaz ki biliyorum… sözden usandın sığındığım bir kimsem yok diyorum yine de ben anlatış aynamı sana çevirdim ne yapayım söze açım ayık olmak/olmamak mı… şaşkınım sen anlam vermezsen…bir zevk katmasan şu harflerle anlatılan buluşmanın da bir mânası olur mu benden gizlenme sen de bilirsin sevgi, anlatışa sığmaz başkaları da bilir/bilsin ben senin, bir kulunum hem de vefalı istemesen de seni canla-gönülle sevdim ayrılamam kapının eşiğinden el-aman ben sensiz yok olur-giderim yokluk dahi varlık kabul eder… halbuki ben ondan da aşağılık bir hâldeyim canım… sözsüz seninle ben… sensiz-bensiz bir araya gelsek tek olsak, bir olsak ne olur biz bir olalım… kör olsun biri iki gören göz tamam…her yerde binlerce gölgen var onları da kendinden ayırmayabilirsin fakat…hepsini gizle, ışığında yok et bana göster güneşe benzeyen yüzünü gölge gibi senden h

  Ey Selma! bülbülün halini bir kerecik sormuyorsun bu gurur ne vakte dek sürecek güzelliğin müsaade mi etmiyor yoksa… kadehinin sarhoşlarıyız…diye mi bize uyan … daima acizlik zahitlik para etmedi melamete baş koyduk gülyabanilerle bizi korkutma mazur gör teslim olduk meyhaneye düşmüş bir başımız var ayağından baş kaldırmayacağız gururun bize bu sarhoşluk saltanatını sundu ayrı nedir bilmeyiz gece gündüz gibi umup duruyorum kalem  kesmiş ezeli takdir böyle sır olmaktan çıktı   İsmail Hakkı Altuntaş  

Aşk Kitabı Kitaplar içinde en harika kitap, Aşk kitabıdır. Dikkatle okudum mu, onu hiç… Çok az bir sayfa sevinç, Kalanıysa hep bir acı. Bir bölümün sonu ayrılıksa             Peşinen küçük bir kısım…                         Yeniden buluşma, Ve bir dert ki... Ciltler boyunca anlatılmış, Ölçüsüz, sonsuz ve uzunca Yine de yarım kalmış (Goethe’den ilham ile) Aşk ile با عشق دوستت دارم صاحب رویاهای من یک روز شیرین برای کسانی که شما را دوست دارند با اراده دیدم که خیلی نزدیک شما هستم . نمی دانم امشب چطور .. خیلی دوستت دارم دیوانه نیست برده ! من همه چیز را دوست دارم مثل ما اما درد من خیلی زیاد است من نمی خواهم به شادی بروم . نمی توانم بگذارم کسی رنج بکشد . اما سرنوشت من برای من مناسب نبود . و یک عمر از شما دور است دشوار این هیچ ربطی به آینده من ندارد . سرنوشت گناهکار است . هیچ کس نباید برای من بمیرد . اگر اول اجازه بدید برم من به این اولویت نیاز دارم زندگی بدون تو همیشه بدترین چیز است . ساده تر از گفتن