İsmail Hakkı Altuntaş

Eyub kitabı Eski Ahdin hem en üstün edebî parçalarından biridir, hem de tema’sı bakımından da son derece dikkate değer. Bunda iyi ve doğru insanların nasıl olup da ıstırap çektikleri ve dünyada mutluluk bulamadıkları problemi ele alınmaktadır.  Bildiğimiz gibi, önceleri Yahudilerde cennet ve cehennem, başka bir dünyada mutluluk gibi düşünceler yoktu.   Ölümle her şey sona ererdi. Tanrı âdil olduğuna göre, ya doğru insanların dünyada ceza görmeleri ve ıstırap çekmeleri neyle izah edilebilirdi? İşte Eyub kitabı bu konuyu ele almaktadır. Eyüb kitabının yazılışını mümin Yahudiler Musa’ya mal etmektedirler. Katolik din bilginlerine göre bunu yazan Yeremya’dır. Luther de bu kitabın Süleyman zamanında yazıldığını söyler; protestanlar bu fikri benimserler. Ama, Babil tutsaklığından sonra, İran egemenliği sırasında yazıldığı meydandadır. Hikâyenin çok eski bir şeklinin Yahudiler arasında yaşamış olması, ve Babilden dönüşten sonra, adını bilmediğimiz birinin bunu, şimdiki edebî kılığ