İsmail Hakkı Altuntaş

Hazırlayan: NEBİ MEHDİYEV Nebi Mehdiyev Üsküdar, 2007 Din felsefesi, önemli ölçüde Hume ve Kant gibi Aydınlanmacı düşünürlerin dinî inançlara meydan okuması ekseninde boy göstermiş ve Hegel’in bu konudaki aynı adlı konferanslarından sonra yaygın bir şekilde “din felsefesi” olarak adlandırılmaya başlanmış bir felsefe disiplinidir. Burada, belirli bir tanımlamasının yapılması son derece güç olan din felsefesini, en azından ne olmadığını belirleyebilmek adına felsefî teoloji ve epistemik-olmayan ateizmden ayırmak gerekir; felsefî teoloji daha ziyade teolojik doktrinlerin iç tutarlılığını göstermek için felsefî yöntemler kullanırken, epistemik-olmayan ateizm sosyoloji, psikoloji ve hatta ekonominin verilerinden yararlanmak suretiyle Tanrının var olmadığını göstermeye çalışmaktadır. Fakat bu, bir ilahiyatçının din felsefesi yapamayacağı veya bir din felsefecisinin epistemik-olmayan ateizme ilişkin yorumlarda bulunamayacağı anlamına gelmez. Bu anlamda din felsefesi, dinî inançlara karş