İsmail Hakkı Altuntaş

Sen de doğmuştun bu hayata Sen da bu hayatta yol alıp gidecektin Sen de dört mevsimin kokusunu duyup Meyvesini yiyecektin Sen de sevip sevilecektin Her duygulu insan gibi Senin de ümitlerin olacaktı Hayata her gönül bağlayan gibi Kızgın bir sam yeli Körpe gilizleri nasıl yakıp kavurursa Yahut hırçın bir kış rüzgârı Solgun yaprakları nasıl koparıp savurursa İşte sen de böyle Kapılıp gittin tabiatın yeline Acırım desem haline Sanma ki haline mes’udum Ben haline perişanım Ben senin haline peşimanım Orhan Seyfi Arı

Beyaz gelinlik, al duvak Giymedinse ne çıkar Gönüllerin yaptığını Kader nasıl yıkar Bizi okşayan rüzgârlar Ebediyete taşıdı nefeslerimizi Seneye yakın bir ayrılık Gene de söndürmedi heveslerimizi Şakırdayan sular Yapmadı mı şarkımızın bestesini Şakıyan bülbüller Vermedi mi be bestenin sesini Binbir çiçek kokan bahar Bizi de kucaklamadı mı Ve ayıpları örten karanlıklar Bizi de sarıp saklamadı mı İçimiz yanarken Yerle gök duymadı mı ahımızı Bahçendeki çiçeklerle ağaçlar Hiç mi görmediler günahımızı Ve akşamların Tenha saatlerinde Mehtapla yıldızlar Kıymadı mı nikâhımızı İlk sihirli uykuyu Senin sinende uyudum Bir ömre bedel aşkımla ızdırabımı Hep sende duydum Halâ kalbim Senin aşkınla vuruyor Ve senin açtığın yaralar Olduğu gibi duruyor Şimdi olsan da çok uzaklarda Aşkımın andı yaşarken O güzelim dudaklarda Sen, benden başka kimin olabilirsin Beyaz gelinlik, al duvak Giymemişsen ne çıkar Gönüllerin yaptığını Bilmem ki kader ne hakla yıkar Orhan Seyfi Arı

Bir sevdalının buse çalışı gibi Sevdanın kalbe çöküp kalışı gibi Bir güzelin şeytana aldanışı gibi Sönmeyen aşkımın sinemi yakışı gibi Bir âlem var içimde Bir bahar sabahı goncaların uyanışı gibi Körpe gönüllerde sevdanın yanışı gibi Bir yaz gecesi suların hazin akışı gibi Bir ceylân gözlünün masum bakışı gibi Dalgalanır gönlüm her biçimde Orhan Seyfi Arı

Bir gün güneş sönse de Evren hep buza dönse de Senin ateşin bana yeter Bir gün tabiat solsa da Yerler ve gökler renksiz kalsa da Gözlerinin rengi bana yeter Güller çiçekler ölüp gitse Güzel kokular hep bitse Teninin kokusu bana yeter Yılın yağmuru olmasa kışı baharı tüter mi? Güneş parlamasa Allah ’ın gecesi biter mi? Senin aşkın olmasa bana bir nefes için dünyalar yeter mi? Orhan Seyfi Arı