İsmail Hakkı Altuntaş

Belâ-yı mâsivâya mübtelâyım yâ Rasûlallâh Zebûn-ı pençe-i nefs ü hevâyım yâ Rasûlallâh Kerem kıl ben esîme el-aman ey rahmet-i âlem Ser-â-pâ mahz-ı  isyân u hatâyım yâ Rasûlallâh Sen evreng-i şefâat şâhısın sultân-ı rahmetsin Kapında ben de bir kemter gedâyım yâ Rasûlallâh Şefâat kıl meded yoksa o rütbe çok günâhım kim Ne rütbe yansam ol rütbe sezâyım yâ Rasûlallâh Zebûn-ı derd-i isyâna tabîb-i mihribân sensin Alîlim ben de muhtâc-ı devâyım yâ Rasûlallâh Ne gam mücrim isem de bana besdir bu sa’âdet kim Kapında bir kemîne hâk-i pâyım yâ Rasûlallâh Beni reddetme evlâdın başıyçün bâb-ı lûtfundan Ziyâ’yım bende-i Âl-i âbâyım yâ Rasûlallâh Ziya Paşa ***************** GEVHERÎ'DEN Emânet etmişsin geldi selâmın Şevketli sultânım aleyküm selâm Aldı ta’zim ile bu ben gulâmın Ey şâh-ı hûbânım aleyküm selâm Müyesser olur mu rûyunu görmek Acep olur mu ki, vaslına ermek Gâhi gâhi böyle selâm göndermek Keremdir Efendim aleyküm selâm Lutf edip hatırım ele almışsın Hasretinle yandığımı bilmişsin Du