İsmail Hakkı Altuntaş

Varsın anılmasın adım dillerde, Beni hep seninle hatırlasınlar. Seninki desinler, varsın ilerde, Beni hep seninle hatırlasınlar… İki kuş olsaydık bari yan yana, Bir kafeslik ömür yeterdi bana. Sensiz hevesim yok şöhrete, şana, Beni hep seninle hatırlasınlar… Nazmıma ezgiler kat feryadından, Düşmesin şarkımız halkın yâdından Hep seni ansın ki herkes; ardından Beni hep seninle hatırlasınlar… Kara sevda çekmek ne suç ne ayıp, Bu yollarda bir ben miyim tek kayıp? Dilerim uğrunda bir şehit sayıp, Beni hep seninle hatırlasınlar… Sen oldun savaşım, yenilgim, yasım, Sen oldun Halil’e tek ihtirasım. Kalırsa seninki kalsın mahlasım, Beni hep seninle hatırlasınlar Halil Gökkaya

Aşkımız erdi bahara, Kışı bitti yazı kaldı, Kapandı yıllanmış yara, Çoğu bitti azı kaldı. Sevin kara gözlüm sevin, Bu mutluluk hakkın senin, Dudağımda hasretinin, Tadı kaldı, tuzu kaldı. Yandık sevda ocağında, Hep gül olsun kucağında, Bu şehrin her sokağında, Aşkımızın gizi kaldı. Derindir aşkımız derin, Yetiş soğumadan yerin, Gizlesen de, o gözlerin, Yüreğimde izi kaldı. Fırsat vermedik zamana, Talih güldü bizden yana, Geldik yolun en sonuna, Çoğu bitti azı kaldı. Söz: Halil Gökkaya Müzik: İhsan Noyan