İsmail Hakkı Altuntaş

Sultan-ı rûsül şâh-ı mümeccedsin efendim  Bî-çârelere devlet-i sermedsin efendim Divân-i ilâhide ser-âmedsin efendim Menşur-ı “le-amrük”le müeyyedsin efendim . Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammedsin efendim Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim . Hutben okunur minber-i iklim-i bekâda  Hükmün tutulur mahkeme-i rûz-ı cezâda Gülbank-i kudümün çekilir arş-ı Hudâ’da Esmâ-i şerifin anılır arz ü semâda . Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim . Ol dem ki velilerle nebîler kala hayrân  “Nefsi” deyü dehşetle kopa cümleden efgân Ye’s ile usâtın ola ahvâli perişân  Destur-ı şefaâtla senindir yine meydân . Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim . Bir gün ki dalup bahr-ı gama fikrete gittim  İlden yitürüp kendümi bî-hodlıga yitdim İşyânım anıp âkıbetimden hazer etdim Bu matlaı yâd eyledi bir seyyîd işittim . Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim . Ümmideyiz ye’s ile âh

Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ’nındır Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümânındır Birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır Devrân olalı devrân erbâb‐ı safânındır Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır   Meyhâneyi seyretdim uşşâka metâf olmuş Teklîf ü tekellüfden sükkânı muâf olmuş Bir neş’e gelip meclis bî-havf u hilâf olmuş Gam sohbeti yâd olmaz meşrebleri sâf olmuş Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır   Ey dil sen o dildâre lâyık mı değilsin ya Da'vâ-yı muhabbetde sâdık mı değilsin ya Özrü nedir Azrâ’nın Vâmık mı değilsin ya Bu gâm ne gezer sende âşık mı değilsin ya Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır   Mahzûn idi bir gün dil meyhâne‐i ma'nâda İnkâra döşenmişdim efkâr düşüp yâda Bir pîr gelip nâgâh pend etdi 'alelâde Al destine bir bâde derd u gamı ver bâda Âşıkda keder neyler gam halk‐ı c

Gencinede resm-i nev gözetdim Ben açdım o genci ben tüketdim Esrarını Mesnevi'den aldım Çaldım veli miri malı çaldım Fehmetmeğe sen de himmet eyle Ol gevheri bul da sirkat eyle. (Ben söz haznesinde yeni bir tarz gözettim. O hazneyi ben açtım, ben tükettim. Sırlarını Mesnevi'den aldım, çaldım ama miri malı çaldım. Sen de anlamıya himmet et, o inciyi bul da sen de çal