Kurumuş Dal Suya Hasret Duyar mı
tamam olan bir işim doğuştan olmadı… ağlıyorum… derincesine batınca da olmaz gibi matem zamanı… ağla ey göz… ey gönül gelmiş gam günleri yeşerdi gülü tazelendi musibet beklemiştim yüzünü her şey görünmez oldu. dünyası kararırmış güneşe bakanın demiştir ezel sırlarını bileyim perde arkasında… o ben değilim gönül verecek… biri olsaydı kimim ben kötü ve beterim gönlü seninle mühürlü idi hatırlamayan seni hiç unutmadım noksan sanıyordum tamam idi sonu gelmez sorular alınmayan cevaplar düştü üstüme korkumun gölgesi mum gecesi heybetliydim beklemeyen nefsimi güneş yıkıp gitti gözümden yaş akmıyor ne olacaktı… yanmaz mı ateşin içinde…bir sor ki çölüne düşkün kurumuş dal suya hasret duyar mı ancak kırar kendini İsmail Hakkı Altuntaş