İsmail Hakkı Altuntaş

  Acı dolu uyuyorum Ve daha fazla acı ile Daha fazla acı ile uyanık göğsümde Zaten göğsümde açılmış Bu alışkanlık mı Seni istemenin alışkanlığı Umutsuzluk Umutsuzluğum var içimde İçimde bir ceza İstemiyorum sizi Seni istemiyorum diyorum Ve geceleri Geceleri seni hayal ediyorum Eğer düşünürsem Bir gün öleceğim Çaresizlik içinde Seni görmediğim için. Şalımı hazırladım. Şalımı yere yatırdım Şalımı hazırladım. Ve sonbahar uyumama izin ver Eğer öldüğümde bunu düşünseydim Ağlamak zorunda kalacaktın. Gözyaşlarından biri için Ne kadar mutlu ölmek olurdu

Tüm bunlar olurken sakindim Kapımda belirdin Ve sıcak kalbimin Ateşini buldun Seni kendimde bıraktım Senin yanında Ve senin dışında, Gece, Korkularımı gizledi "Seni sevmek çok kolay" Diyebilir misin kısık sesle Güneşin altında saklanırken Ağzını arasam Ve sen kalmak istedin Ve seni ateş gibi yaktım Beklerken umutsuzlandım Aşk; Tutkun buz kesti. Beni halen hatırlıyorsan söyle Başarısızlıklarında Kan ve tuz. Yalnızlığının uzaklardan beni tüketmek olmadığını söyle Bir gece vaktiydi Akrepler ve yıldızlar Ayak izini bıraktın Ve "Hoşçakal"ını Bana kelimeler bıraktın Kahkahalar, dualar ve acılar Ve hayatımdaki bu tadı Hangi kederin tadı böyledir Beni halen hatırlıyorsan söyle Başarısızlıklarında Kan ve tuz. Yalnızlığının uzaklardan beni tüketmek olmadığını söyle Bir öğlen vaktiydi Güvercinler ve öldüler Yorgun düşlerimde Bahçemde belirdin Gözlerin düştü kollarımda Ve gölgen ve gölgem, Aşk; Denize gitti Ve gölgen ve gölgem, Aşk; Ve gölgen ve gölgem; Denizde kayboldu