Elvedasız...Aytunç Altındal
“ELVEDASIZ” Önsöz Yerine Şiir tutkudur. Şiir içtenliktir. Şiir coşkudur. Şiir kavgadır. Şiir direniştir. Şiir güldür. Şiir, karşıdaki caminin minaresine yumuşak iniş yapan martının kanatlarını toplarken çıkarttığı sessizliktir. Şiir felsefedir. Şiir dindir. Şiir barıştır. Şiir peygamberlerin çağasıdır. Şiir evliyaların dilidir. Şiir ayrılıktır. Şiir, karlı havada Dolmabahçe’de Beşiktaş’ın Galatasaray’ı 3-0 yenmesidir. Şiir dalgalanan saçlardır. Şiir ayışığıdır. Şiir bakıştır. Şiir anlamdır. Şiir aşktır. Şiir ihanettir. Şiir, utanarak sevdiğiniz Leyla’yı korumak için aşağı mahallenin kabadayı doğmuş oğlanlarıyla tek başınıza kavga edip, dayak yemektir. Şiir onurdur. Şiir yaşamdır. Şiir serüvendir. Benim şiir serüvenim çocukluğumda başladı. Annem ve babam şiire, sanata ve sanatçıya saygı duyan insanlardı. Annem Fatma Melahat (d. 1907, İst.) güfteler yazardı. “Fağfur bir kadehten dökülen mey gibi rakset.." Ömer Hayyam okumayı severdi. Bir de, Fikret. Güfteleri bestelenmişti. O