ÇeviriTANRI KARŞISINDA İNSANIN DİRENİŞİ
Türk şiir dilinin kurucusu, Anadolu Türkçesinin ilk şiirlerini yazan bir ozan olarak bildiğimiz Yunus Emre, dilinin yumuşaklığı, duygularının arı-duruluğu içinde kendini gösteren, kendi varlığının bilincine varan ilk aydınımızdır. Yunus Emre, şiirinin bütünü ile dinine, geleneklerine, inançlarına bağlı bir ozandır, Tanrı karşısında silinmiş, kendi Özünden uzaklaşmış, tasavvufçuların deyimi ile Tanrıda yok olmuş bir ozan değildir. Tanrıya, inanmış bir kimse olarak, soru sormasını bilen, soracağı sorularm ölçüsünü kavrayan bir ozandır Yunus Emre. Yâ ilahi ger suâl itsen bana Cevabum işbudurur anda sana * Ben bana zulmeyledüm itdüm günâh Neyledüm nitdüm sana ey pâdişâh * Gelmedin didün hakuma kem deyü Toğmadın didün asâ Âdem deyü * Sen ezelde beni âsi yazasın Toldurasın âleme âvâzesin * Ben mi düzdüm beni sen düzdün beni Pür ayıb nişe getürdün ey Gani * Gözüm açub gördüğüm zindan işi Nefs-ü heva pür dolu şeytan işi * Habs içinde ölmeyeyi