İsmail Hakkı Altuntaş

Hazırlayan: NURAN ÇETİNKAYA  Hz. Peygamber sevgisinin, ümmetin harcını sağlam tutmakta çok önemli bir unsur olduğu muhakkaktır. Bunun böyle olduğunun teminatı öncelikle Kur’an-ı Kerim’dir; Allah kelâmıdır. Allahu Tealâ, Ahzâb sûresi altıncı âyetinde “Peygamber, müminlere kendi canlarından daha yakın daha sevgilidir. O’nun eşleri de müminlerin anneleridir” buyurarak, bu sevginin mümin olmanın temel dinamiklerinden olduğunu ortaya koymuştur. Hz. Peygamber’in kendisi de O’nu sevmenin müslüman olmak için elzem olduğunu, değilse imanın tam bir iman olamayacağını bir hadisi şerifinde açıklamıştır. Buradan da anlaşılıyor ki, bu sevgi, Allah ve bizzat O’nun Resûlü tarafından iman esaslarının arasına konmuştur. Hz. Peygamber sevgisi, tam ve hakîki bir iman için bu kadar mühimse, bunun hem bireyin hem toplumun ihyâsına dönük iki büyük sebebi olmalıdır. Bireye dönük olanını, Kur’an pratiğini bu sevgi ile beraber tâkib ve taklid ile iyi bir müslüman olmayı temine yönelik görmek gerekir. Diğerini,