İsmail Hakkı Altuntaş

  Rüyânın hakikatini bilmiyen kimse rü’yâ kısımlarının hakikatlarını bilmez. Hz. Rasûlu'llâh salla'llâhü aleyhi ve sellem ve sâîr Peygamberleri, ölmüş kimseleri rüyâda görmenin hakikatim bilmiyen kimse de Allah Teâlâ’yı rüyâda görmenin mânâsını bilmez. Âmî/Ümmi (âlim olmıyan) bir kişi, rüyâsında Allah’ın Rasulünü gören her hangi bir kimseyi hakikaten Peygamberin şahsını, kendisini görmüş olarak tasavvur eder. Nasıl ki zihninde vâki olan bir mânâyı söz ile hikâye ve ifade ederse, zihinde çizilen her nakşı, çizgi ve resmi de hayâl, ona âit bir şekil ve sûret ile temsil eder. Zihin, mânâyı söze, hayâl da şekle bürür. Rasul-i Ekrem'i hayâtında hiç görmemiş olan bir adam onu rüyâsında görmek ile hakikaten onun şahsını görmüş olduğunu bilmem ki nasıl tasavvur edebilir? Rasûl-i Ekrem’in nâşı Medine'deki ravzasına konulmuştur. Bu kabir açılmamıştır. Mübarek vücûdu, uyuyan birinin görebileceği bir yere çıkarılmamıştır. Eğer onun rüyâsında, gördüğünü Rasûl-i Ekrem’in kend

  / Yalvarma ve Çaresizlik Hakkında ( ﺗﻀﺮّﻉ ) i. (Ar. żurū' “boyun eğmek, zelil olmak”tan teżarru') Yalvarma, yakarma: Alçaklık sana yakışır, şiddet sana uymaz; bir çılgına dönmüş arılar kovanına bir adamın çıplak girmesi bir yersizliktir.   Gücünü bir kenara bırak, kendini alçakgönüllülüğe bırak ki, göklerin yükseklerini ayaklarının altında çiğneyesin; Bu kimse akıl bilgisiyle Allah Teâlâyı bilirse, kuvvetinin olamayacağından şikayet etmez. Kuvvet ve servet üzerinde hak iddia edersen, senin gözün kör, kulağın sağır olur. Yüzün ve altının kırmızı, elbisen çok renkli, o zaman namus utancını, barış bulmaya bak. Gücünün tozuyla Hakk Subhânehu ve Teâlâ'nın kapısına şikayetle gelme, çünkü bu yolda şikayetinden vazgeçersen   kahraman bir ferd olursun. Bu, borcunu ödemekten değil, yoksulluğunuzu takas etmekten gelen zenginliktir. Böylece yeteneğine acizlik gözüyle bakma ve efendiliğine zarar verme. Kendi desteğin olduğun sürece, giyin ve ye; ama eğer O'nun

Her hayrın başı Seninledir benim şefkatli ve merhametli yaratanım

Not:  İhsan Eliaçık'ın bu sohbeti faydalı ve hakikate muvafıktır. Bazı konularda kabul etmediğimiz fikirleri vardır. Ancak doğru olan kısmınada itiraz edemeyiz. Dinlemeniz tavsiye olunur...

  Çeviren: Celal Aydemir Bir   annenin karnında iki bebek vardı. Bebeklerden biri diğerine sordu: “Doğumdan sonra yaşama inanıyor musun?” Diğeri cevapladı: “Tabii ki de doğumdan sonra yaşam olmalı. Belki burada olmamızın nedeni gelecekte yaşayacaklarımıza hazırlanmak içindir.” “Saçma! ” dedi birincisi. “Doğumdan sonra yaşam yok. Sonra da, “olsaydı ne tür bir yaşam olurdu ki acaba?” diye meraklandı. İkincisi, “Bilmiyorum ama orada buradakinden daha fazla ışık olacak. Belki ayaklarımıza basarak yürüyeceğiz ve ağızlarımızla besleneceğiz. Belki de su anda aklımızın ermediği başka duyularımız da olacak,” dedi. Birinsici, “Bu olanaksız. Yürümek mümkün değil. Ve ağzımızla yemek mi dedin!? Çok saçma! Göbek bağımız ihtiyacımız olan bütün besinleri ve diğer herşeyi sağlıyor bize. Ama göbek bağı çok kısa. Hal böyle olunca da doğumdan sonra yaşam fikri mantıklı değil,” diye karşılık verdi. İkincisi, “Bence doğumdan sonra bir yaşam var ve belki buradakinden farklı. Belki de göbek ba

الله  هو السند الوحيد الذي لا يخذلك "Allah, seni hayal kırıklığına uğratmayan tek dayanaktır."

Karanlık/Aydınlık Bir kul yapacağı şeyleri paylaşmazken, gaybın tek sahibi Er Rahman, bazı kendini bilmez zerzevatın ve herzevekillerin zanlarına tabi olacağını bile düşünmek O'nun şanına yakışmaz. "Olan  olmuştur, olacakta olmuştur."  Kaderde kimsenin bir etkisi ve müdahalesi yoktur.  Mülkün sahibinin merhametine sığınırız.  Cümleye eman olacak tek şey kulluktur. Haklı ve haksızın mizanında hesabı zaten anda bitmiştir.  “De ki: Göklerde ve yerde Allah’dan başkası gaybı bilmez.” (Neml, 27/65) Hak yolda görünen taifeyi kehâniyye şeytanın hizbindendir.  Onlardan Er Rahman'a ve Rasülüne sığınırız.   وَثِقْتُ بِعَفْوِاللهِ عَنِّي فِي غَدٍ وَإِنْ كُنْتُ أَدْرِي أَنَّنِي الْمُذْنِب الْعَاصِي وَ أَخْلَصْتُ حُبِّي فِي النَّبيِّ وَ آلِه   كَفَى فِي خَلاَصِي یَوْمَ حَشْرِي إِخْلاَصِي یاَ رَبِّي إِنِّي مُذْ نِبٌ خَاطِئٌ مُقَصِّرٌ فِي صَالِحَاتِ الْقَرَبْ وَ لَیْسَ لِي مِنْ عَمَلٍ صَالِحٍ أَرْجُوهُ فِي الْحَشْرِ لِدَفْعِ الْكَرَبْ غَیْرَ اِعِتقَادِي حُبَّ خَیْرِ