İsmail Hakkı Altuntaş

    Önsöz Bu kitap Londra merkez olmak üzere İngiltere’de etkinlik gösteren bir İslâmî tarikat çevresinin söylemi ve toplumsal pratiği üzerine yapılmış sosyal antropolojik bir analizdir. Çalışma, Türkiye’de de son zamanlarda kamuoyunun gün­demine sıklıkla gelen Kıbrıslı Şeyh Nâzım’a bağlı Nakşibendîler’in bir Batı toplumunda “kendileri”ne ve kendi dışla­rında kalan (Müslüman ve gayrı-Müslim) “ötekiler”e yöne­lik düşünce, tutum ve davranış biçimlerini ilgi odağı yap­makta ve tartışmaya açmaktadır. İslâm’ı tüm dünyada, ama özellikle Batı’da yaymayı kendisine misyon edinmiş olan Şeyh Nâzım, bu amaçla dünyanın bir ucundan öbürüne durmaksızın gezen bir Nakşibendî şeyhidir. Bu itibarla o, müridlerini bir tekkede kabul ederek klasik tarikat anlayışı­nı sürdüren şeyhlerin aksine irşad amacıyla müridlerinin ayağına kendisi giden bir “Şeyh üs-Seyyah” olarak nitelen­dirilebilir. Batı dünyasında İslâm’a yönelişin günümüzde kayda de­ğer bir yükseliş içinde olduğu bugün pek çok kişi tarafın­