İsmail Hakkı Altuntaş

Selam olsun… En sevgili, en güzele… Kalbime huzur veren ölümsüzüme Karalar ruhuma sinmiş Damla damla sızan dertler Andırdında  İsminden doğdu bir hoşluk Beni mecnun yerimi gül bahçeleri eyledi Buluşmamız zaten   yok ama Hayalinde koynundayım Unutturdun bana doğru bildiklerimi Nasıl olsa bir gün vedâ edip gideceğiz  Değil mi bu hayata Mutluyum gerçekten İnanılmaz gibi Yine de seninle olduğum o kısacık anlar Kaderin yüz çevirmişliğine Ateşler serper Engelleri dağıtıverirler   Ah…güzelim   Ah…sevdiğim Sözlerim yangın Haline bakma Umutsuzluğuma Ama sonsuz bir sevgim var Kimseler olmasın İmrensin beni bekleyen mezar   Salamı dinlemek için insanlar Sen yüzünü sadece bana çevirdin Ve herşeyimi bildin Böyleyken Ölüm düşleri görsem   Uykular gözümde sıralarını beklese Bedenim acıdan infilak etse İçimin cehenneminde  Kalbimsin! Nerdesin demem Var...benimle derim   Ah…güzelim Ah…sevdiğim Sonsuz tek gerçek Sevda böyle olmalı Usanç duymadan istemek Acıdan

  Bu son şarkımda sen varsın ilk şarkımda yine sen vardın  Bana yıllarca ruh verdin ilhâmınla beni yaşattın  Sendin gönlümün varlığı her nefesde yine sen vardın  Geçti seninle bu hayat son şarkımda yine sen varsın Benim şu yollardan üzgün Geçtiğim senin yüzünden Sabahlara kadar her gün İçtiğim senin yüzünden   Ben bağrıma bassam taşlar Her gün başka acı başlar Gözlerimden kanlı yaşlar Döktüğüm senin yüzünden   Düşünerek kara kara Bakar dururum yollara Benim bu garip hallere Düştüğüm senin yüzünden   Seni sevmiştim gönülden Anlamadın beni neden Artık aşktan ve sevgiden Kaçtığım senin yüzünden Senin yüzünden Ümitsiz  Uykusuz  Dolaştım bu gece İsmini ağaçlara kazdım İsmini duvarlara çizdim  İsmini kalbime yazdım Silemezsin sevgilim Senin yüzünden senin yüzünden  Bu çektiğim çile Perişan oldum perişan oldum  Senin hasretinle Senin yüzünden Boş yere avare dolaştım ne diye Döner başım, tüter gecenin dumanı Aklım eskisinden bulanık Bakıp resmine kurarım hayalini Söyle sana nasıl doyarım? Yanı

 Aşkınla harab olduğumu söyleyebilsem  Sevdalı başım sinene yaslansada ölsem,  Neşenle ölürken yine bir lahza dirilsem  Sevdalı başım sinene yaslansada ölsem

 It's a game, that they play شتموه لما جهلوه تبعوه لما عرفوا هداه What a shame, what they say شتموه لما جهلوه تبعوه لما عرفوا هداه Where are you in my dreams?(my dreams) You feel so close but so far (so far) When all I want is to see (to see) Your face in front of me You make me chase around Shadows in the moonlight Only for the sunrise To open my eyes Makes me jump to my feet Walk around the city streets Hoping that I'll find you by my side Then I feel your sunlight Beautiful and so bright Feeling I'm in your arms For a while Hours pass like a breeze Moving through the palm trees Hand in hand you and me With your smile Smile smile smile شتموه لما جهلوه تبعوه لما عرفوا هداه What a shame, what they say شتموه لما جهلوه (say say) تبعوه لما عرفوا هداه لالالا لالالالالالا Sen benim nazli yarimsin Sen benim gozbebegimsin Sana gonulden baglanmisim ben Sen sevdigim sevdicegim Ben seni bir gul gibi koklarim Askinla tutusur askinla yanarim Hep seni arar seni sorarim Sana varmak icin

  Besteci: Ahmet Uzel Söz Yazarı: Ahmet Uzel Makam: Nihavend Usül: Müsemmen Sen Bütün Aşıkların Sevgili Cananısın Sen Gönüller Tahtının Mevsim-i Sultanısın Mezhebi Aşk Olanın Sinede İmanısın Sen Gönüller Tahtının Mevsim-i Sultanısın

  گیرم از راه وفا و بندگی یک سو شویم چون کنیم ای جان بگو این عشق مادرزاد را Diyelim ki ayrılırız vefa ve kölelik yolundan Nasıl yapalım söyle ey can bu do ğ u ş tan gelen a ş kı. Divan, 346/13 .   راه عشق از روی عقل از بهر آن بس مشکلست کان نه راه صورت و پایست کان راه دلست بر بساط عاشقی از روی اخلاص و یقین چون ببازی جان و تن مقصود آنگه حاصلست زینهار از روی غفلت این سخن بازی مدان زانکه سر در باختن در عشق اول منزلست فرق کن در راه معنی کار دل با کار گِل کاین که تو مشغول آنی ای پسر کار گلست A ş k yolu akıl için çok zordur Çünkü o ş ekil ve ayakyolu de ğ ildir, o gönül yoludur. Â ş ıklık sofrasında ihlas ve yakîn ile Ruhu ve bedeni kaybedince maksat o zaman hâsıl olur. Sakın gaflet yüzünden bu sözü oyun bilme Çünkü ba ş ı kaybetmek a ş kta ilk menzildir. Mana yolunda gönül i ş iyle çamur i ş ini ayır Çünkü senin me ş gul oldu ğ un bu ş ey çamur i ş idir ey o ğ ul. Divan, 359/7-10.   عشق هم عاشقست و هم معشوق عشق دو رویه نیست یکروییست A ş

“Seçim yapmak zorundasın. Aşk ya biter ya da alevlenir; trajik olan hem devam edip, hem de alevlenememesidir. (Camus)”

دانند عاقلان که مجانین عشق را پروای قول ناصح و پند ادیب نیست Akıllılar bilirler ki, aşktan deliye dönmüş kimseler Ne nasihatçilerin sözlerine, ne de edîblerin öğütlerine aldırış ederler. Hat: Mahmut ŞAHİN Zerendud: Yasemin ERYİĞİT

در دفتر طبیب خرد باب عشق نیست ای دل به درد خو کن و نام دوا مپرس Âkil doktorun defterinde aşk bahsi yoktur Ey gönül, bu derde alış, dermânını arama.. در دفتر پزشک عقل باب عشق وجود ندارد پس با عقل درمان عشق میسر نمی باشد پس ای دل با درد و رنج عشق عادت کن و ازداروی آن مپرس

Yâ Rabbi, senden ebedî bir hayat istemiyorum Dünyanın refâhını ve sefâsını istemiyorum Gönül mutluluğunu ve cân rahatlığını istemiyorum Senin rızân her ne ise onu istiyorum.. Hâce Abdullah el-Ensârî el-Herevî

“Anne, tüm çocukların dudağında ve kalbinde Tanrı'nın adıdır”  (The Crow) Not: Hastalandığımda "anne" diye zikrederim Allahı

Ya Rasûlallâh! Kalbimizdesin…

"İnsanlığın iradesi ızdırabın eseridir, dedik. Izdırap bizi kâinatta ufak bir parça olmaktan çıkararak kâinatın bütünü haline koyuyor: Buna aşk diyoruz. Izdırabımız aşkın eseri değil, aşk sonsuz ızdırabımızın çocuğudur; onun kendine bir mevzu bulmasıdır; varlıklardan birine bağlanarak kendindeki aşkın denize bir sükûn, muvakkat bir istirahat aramasıdır. Filozof Paliard'ın dediği gibi, "zenginliğin ve şöhretin âşıkları vardır, ilmin aşıkları, güzelliğin aşıkları vardır, bir de aşkın aşıkları vardır. Ve hepsinde gördüğümüz, onları pençesinde tutan mütehakim hayallerinden başka her şeye karşı bir-,kayıtsızlık, bir anlayışsızlık, bir asabiyet". Aşk içinde ızdırabımızın bağlandığı varlıklar birer birer kutsallık kazanırlar. İradesi,. ızdırabı olmayan insanın gözünde birer tahlil ile hiçe indirilebilen varlıklar aşk içinde mukaddesâda yol olurlar ve kalbimizi, çırpınarak secdeye vardığı büyük huzura çıkarırlar. Fikir ve zekânın metodları ile, ilim yoluyla akl

Bak ağlıyorum kaderime Yeniden yazamam günahım ne Düşüyor çığ gibi üstüme Yaralı kırgın ümitlerim Can özüm söyle adaletin ne Veremem seni kimselere Ben kime ne derim şimdi Sen ellerin göz bebeği Olmuyor gülüşünü görmeden Son dileğim koynunda öleyim Ben kime ne derim şimdi Sen ellerin göz bebeği Olmuyor gülüşünü görmeden Son dileğim koynunda öleyim Gökhan tepe: Bak ağlıyorum kaderime Yeniden yazamam günahım ne Düşüyor çığ gibi üstüme Yaralı kırgın ümitlerim Can özüm söyle adaletin ne Veremem seni kimselere Ben kime ne derim şimdi Sen ellerin göz bebeği Olmuyor gülüşünü görmeden Son dileğim koynunda öleyim Ben kime ne derim şimdi Sen ellerin göz bebeği Olmuyor gülüşünü görmeden Son dileğim koynunda öleyim Ben kime ne derim şimdi Sen ellerin göz bebeği Olmuyor gülüşünü görmeden Son dileğim koynunda öleyim  Geceler karanlık kabuslar üzerimde Yine dertlerimle ben başbaşayım  Gözlerin çağırmıyor sözlerin avutmuyor  Kadere küsmüş gönlüm yapayalnızım  Söyle bana sensizlik neden bu kadar zor  G

AGORA MEYHANESİ (Şiir,tam metin) Sana bu satırları Bir sonbahar gecesinin Felç olmuş köşesinden yazıyorum Beşyüz mumluk ampullerin karanlığında Saatlerdir boşalan kadehlere şarkılarını dolduruyorum Tabağımdaki her zeytin tanesine Simsiyah bakışlarını koyuyorum Ve kaldırıp kadehimi Bu rezilcesine yaşamaların şerefine içiyorum. Burası agora meyhanesi Burada yaşar aşkların en madarası Ve en şahanesi Burada saçların her teline bir galon içilir Gözlerin her rengine bir şarkı seçilir Sen bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin Bu sekiz köşeli meyhane seni bilir Burası agora meyhanesi Burası arzularını yitirmiş insanların dünyası? Şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı Boşalan ellerimde kahreden bir hafiflik Bu akşam umutlarımı meze yapıp içiyorsam Elimde değil Bu da bir nevi namuslu serserilik Dışarda hafiften bir yağmur var Bu gece benim gecem Kadehlerde alaim-i semaların raksettiği Gönlümde bütün dertlerin hora teptiği gece bu Camlara vuran her damlada seni hatırlıyorum Ve sana susuzluğumu