İsmail Hakkı Altuntaş

Seyyid Muhammed Ali Cemalzade'nin anısına   ÖN SÖZ   Derler ki, "Sadi kadının aşkından pek bahsetmez" Edeceğim... Ve yarın da onlar bahsedecek benden.   Ben hem klasik hem modern İran edebiyatıyla büyüdüm. Okuduğum ilk klasik de Sadi idi, nitekim sonraki yıllar da da Sadi üzerine çalışmaktan asla vazgeçmedim. Başka işler ve ilgi alanları uzun bir süre beni -199o'daki bir konferans için hazırladığım yazı dışında- Sadi üstüne bir şeyler karalamaktan alıkoydu, ta ki bir şeyler yazmaya karar verip de Sadi ve eserleri üstüne bir dizi Farsça makale kaleme alana kadar. Sonuçta ortaya on yedi makale çıktı, bunlar yayımlandı ve üçü de bu kitabın Seçilmiş Kaynakça bölümündeki listede yer alan Iranshenasi dergisinde yayımlanacak. Dizi tamamlandıktan sonra da makaleler İranlı yayıncım Neşr-i Merkez tarafından tek bir cilt halinde yayımlanacak. İçeriğinden de görüleceği üzere, bu kitap sadece Sadi'nin eserleri üzerine yapılan derin ve eleştirel araştırmalara de

    Aşkımı, muhabbetimi hasretimi meşkettiğim, gözümü, gönlümü aydınlattığım nurum… Işığın hiç solmasın. Kelimeler ruh hallerinden anlamayanlar içindir, birbirine yakın ruhlar da konuşmakta bir yere kadar. Hep yazdım seni anladım sanarak. Üzüldüğünde üzülen, sevindiğinde sevinen. Öyle değilmiş meğer. Hastanın âh edişini, gene hasta duyar, işitir. (Mevlana) ucra yerlerde gizli gizli andığım. ısrarla kapısını çaldığım. hep aralıktan baktın, karalıkla karşıladın. Desen ki gel, eşiğinden içeri bir adım atacak kadar takatim yok "Yanarsan  yan, ama Allah için." Olmuyor. Her haberin başka bir baharı işaret etti. Bende mevsimler hep güz ve kış. Baharın ne olduğunu hiç görmedim, yaz dedikleri nasıl bir şey acaba? Dün melekler teselliye gelmişler. -Rabbin, hiçbir şeyi unutmaz."  (Meryem-64) Gelmeseydiler. sen, sen gelseydin   Umutsuz ve geleceksiz bir zamanı yaşamak çok zor bunu bir biliyor musun? Hayallerim vardı,  dök

تو چله ی من امسال… کدوم شعر و کدوم فال باز یاد اونو زنده کرده؟ حافظ بگو کدوم فال؟ کدوم روز و کدوم سال؛ اونی که رفته برمیگرده؟! شعر : بهمن محمدزاده امشب کدوم ستاره دلشوره هامو داره؟ دلواپس لبخند اونه… کدوم جاده دوباره اونو با یک اشاره؛ تا پشت این در میرسونه؟! تو چله ی هر سال من؛ یه جای خالیه که پر نمیشه حافظ نگو تو فالِ من، جدایی افتاده برا همیشه تو چله ی هر سال من؛ یه جای خالیه که پر نمیشه حافظ نگو تو فالِ من، جدایی افتاده برا همیشه شبای چله صدام میلرزه… دلم میگیره… تنظیم قطعه : احمد مقدسی زاده شبای چله؛ خاطره هاشو ازم میگیره دلم دوباره نبودنش رو بهونه کرده یه عمره میگن اونی که رفته برنمیگرده! ملودی : محمد معتمدی

 Hafez sang: بلبلى خون جگر خورد و گلى حاصل كرد باد غيرت به صادش خار پريشان دل كرد طوطيى را به خيال شكرى دل خوش بود ناگهش سيل فنا نقش امل باطل كرد Bir bülbül, gönül kanları yuttu da bir gül elde etti ama kıskançlık rüzgârı, gönlünü yüzlerce dikenle perişan bir hale getirdi. Dudunun, şeker hayaliyle gönlü hoştu, onu elde ederim diye avunuyordu. Ansızın yokluk seli gelip emel nakşını bozuverdi! Gertrude Bell’s translation: The nightingale with drops of his heart’s blood Had nourished the red rose, then came a wind, And catching at the boughs in envious mood, a hundred thorns about his heart entwined. Like to the parrot crunching sugar, good Seemed the world to me who could not stay The wind of Death that swept my hopes away.   Compare with this beautiful recitation of Keats’ Ode to a Nightingale:   Ode to a Nightingale/    Bülbüle Övgü My heart aches, and a drowsy numbness pains          My sense, as though of hemlock I had drunk, Or emptied some dull opiate to the drains          One m