İsmail Hakkı Altuntaş

TAŞLAŞMIŞ BİR HALKIN KİMLİĞİNİ ARAYAN YÜZÜ: TAŞ TANRI - ZARDOZ Zaman ve yer kavramının olmadığı bir dünya içinde yaşayanlar ikiye ayrılmıştır. Hükmedenler ve hükmedilenler... Bu hikâye, hükmedilenlerin içinden çıkıp bu düzeni yıkan bir adamın uyanış öyküsüdür. Tıpkı günümüzde gördüğümüz süper kahraman hikâyeleri gibi. Avcılıkla ve toplayıcılıkla uğraşan, hayatlarını geçindiren, sözlü kültüre sahip, ilkel bir komün şeklinde yaşayan insanların yegâne bağlılığı Zardoz'dur. Uçabilen taştan bir Tanrı... O her geldiğinde aşağıdaki insanlara tonlarca silah döktükten sonra yüzlerce kez şunu tekrarlar: "Zardoz emrediyor: Silah iyidir, birbirinizi öldürün. Ama...Çoğalmak kötüdür!" Bu söylemlerden anlaşıldığı gibi dönemin cinselliğe bakış açısını yansıtan bir karakterdi kendisi. Kabileden Zed adlı bir adam, Zardoz'un Tanrılığının gerçekliğini sorgulamaktadır. O aslen halka adalet sağlamak, diğer bir deyişle adalet diye nitelendirilen cezalandırma sürecini yürütmek