ÇeviriZamane İnsanına Yetmez Peygamberlik Helede İlahiyatçıysa
Dervişin biri günlük masrafını yüklemek için Ahmet Bin Âsım ’ı ziyarete gitti. Ahmet Bin Âsım dedi ki: Ey derviş! Eğer beni Peygamberlerle bir sayarsan sana çok ikram ederim ve kendi has kullarımdan sayarım . Derviş de saymaya başladı ve dedi ki: Peygamberlerin ilki bizim büyükbabamız Âdemdir (a.s.). İkincisi; Nuh (a.s.) bizim ikinci babamızdır. Üçüncüsü; bizim Peygamberimizin büyük dedesi İbrahim (a.s.) ’dır. Dördüncüsü; Allah ’ın kelimi Musa (a.s.) ’dır. Beşincisi; Nil’in önünü toprakla geren Firavundur. Ahmet Bin Asım dedi ki: Ey derviş! Bu ne deliliktir? Allah’ın düşmanını peygamber yapıyorsun. Derviş: Ey melik! O Peygamberliğe de razı olmadı, ilahlık iddia etti. Padişah bu latifeyi beğendi, anladı ki bu anlayışlı adam şakacıdır. Bu konuşma üzerine ikram etti ve kendi has kullarından yaptı. Kıt’a Güzel konuşan adam, şüphesiz, Hasislerin yüküyle minnet altına girmez. Yokluktan bir gün meydana çıkar, İlim ve irfanın âdeti böyledir. [60/1] Kaynak: Mostarlı Fevzi