İsmail Hakkı Altuntaş

Bugünkü Fatih Camii’nin bulunduğu yerde, vaktiyle İstanbul’un ilk Hıristiyan mabedi Havariyun Kilisesinin olduğunu biliyoruz... Kilisenin altında ise başta Bizans’ın kurucusu sayılan I. Konstantin olmak üzere, birçok Bizans İmparatorunu mezarları vardı. Fatih, Latin işgali sırasında yağmalanıp harabeye döndürülen Havariyun Kilisesinin kalıntılarını temizletip kendi camiini inşa ettirdi. Vefat ettiğinde de camiinin bahçesine defnedilmesini vasiyet etti. Böylece, hem “Son Roma İmparatoru” olduğu yolundaki iddia­sını pekiştiriyor, hem de Bizans’ın İstanbul’a dönüşme sürecini ta­mamlıyordu. Tarihe meraklı şairlerimizden Yahya Kemal ile birlikte başka bazı araştırmacıların iddia ettiği olay işte bu mekânda cereyan etti. Bir rivayete göre, 1800 ’lü yıllarda İstanbul’a yağan aşırı yağmur­lar yüzünden, bir başka rivayete göre ise Fatih Camii çevresindeki su borularının patlaması sonucunda, Fatih Sultan Mehmed’in tür­besi sular altında kalmış... Bu olaydan sonra pek çok Fa

Tüm samimiyetimle bir kere daha belirteyim ki, yakın tarihi tar­tışmak konusunda zihinlerimiz yeterince özgür değil! Analiz amacıyla yakın tarih tarlasına girmek, mayın tarlasına, gir­mekten farksızdır! Alışa geldiğimiz övgü-sövgü sarmalı dışında, gerçekleri arayış cehdiyle yakın tarihe yaklaşan tarihçi, mayın tarlasında yürümeyi göze almak mecburiyetindedir. Birileri istediği kadar aksini söylesin, dilediği kadar "Aslında eleştirmek ve tartışmak yasak değil de, hakaret etmek yasak” şek­linde bir yorumla yasaklara ve yasakçılığa kılıf bulmaya çalışsın, olmuyor: Çünkü insan kendini ancak özgür hissettiği kadar öz­gürdür! Ve bir kesimden övgüyle, bir kesimden sövgüyle söz etmeye şartlanmamış kalemler, yakın tarih konusunda, bilinen sebeplerden dolayı, kendilerini özgür hissetmiyorlar. Esasen kimi etkili-yetkili çevrelerin zihinleri de, bu konudaki öz­gürleşmeyi taşımaya henüz hazır değil. Ne zaman yakın tarihe iliş­kin farklı bir şey gündeme gelse, aba altından so