İsmail Hakkı Altuntaş

  GİRİŞ Babam Hafız Mehmet Efendinin, can dostu ve vazife arkadaşı Zeki Hayran [1] Hoca Efendinin, kütüphanem raflarımda bulunan bir Risâleye ait tercümesinin, umumun menfaatine sunulması gerektiği düşüncesi hâsıl olduğundan, meccanen adına tekrar hazırlamayı uygun gördüm. Bu vesile ile babamı, müftülük yaptığı halde vaizliği ile tanınan ve bunu şiar edinen, gayretli Zeki HAYRAN Hocamı yâd etmek istedim. Ruhu şad olsun. Çünkü insanların dünyayı terk ettikten sonra anılması ile hem bir vefa borcu ödenmiş olup, sadakatimiz de izhar edilmiş olunacaktır. Yapılan birçok şey, bir gün birileri tarafından gün yüzüne çıkarılır. Bu nedenle iyi olmaya mecbur olup gayret etmemiz gerektiğini, hafızalara nakşederek bir şekilde muradımız da gerçekleşmiş oldu. Bu vesile ile hocamın tercüme ederek hazırladığı çalışmaya sadık kalarak, bazı ilavelerle günümüz insanının anlayabileceği şekilde faydalı olmayı nasip eden Allah Teâlâ’ya şükürler olsun. İhramcızâde